Στο Ιράν των Βαλκανίων - Θρησκόληπτοι και θεομπαίχτες
(Εφημερίδα των συντακτών 25 Ιαν.
2014)
Στο Ιράν των
Βαλκανίων
Στη χώρα που ο πρωθυπουργός της συνομιλεί με τον
Θεό, εύχεται «Καλή Παναγιά» και υπόσχεται δημόσια στον ομοϊδεάτη του άγιο
Θεσσαλονίκης: «Παναγιώτατε, τέλος όλα αυτά!», εννοώντας τα «αντεθνικά» και
«αντιορθόδοξα»·
που ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και πρόεδρος
σοσιαλιστικού κινήματος κουβαλάει εικόνες στις λιτανείες·
που η πρώτη σε σταυρούς βουλευτίνα του
κομμουνιστικού κόμματος πρωτεύει και σε σταυροκοπήματα και μετάνοιες·
στη χώρα που ο Μάκαρος Ψωμιάδης ξεπλένεται εξωδικαστικά
(σε λίγο, με την έφεση, δεν αποκλείεται και δικαστικά), με κριτήριο τη βαθιά
θρησκευτικότητά του και τη συχνότητα με την οποία εξομολογείται·
στη χώρα που ο καθένας θρησκεύεται δημόσια και
συχνά επιδεικτικά, κι έτσι το «καλό παιδί» της τηλεόρασης Αρναούτογλου δηλώνει
πως νηστεύει όλη τη σαρακοστή, όχι μόνο του Πάσχα αλλά και των Χριστουγέννων, ο
αντισυμβατικός Κραουνάκης πως θυμιατίζει κάθε πρωί όλο του το σπίτι, και ο
Δαβαράκης πως κάνει (!) εσπερινό στο σπίτι του·
που η «αναβαθμισμένη» Χριστίνα Λαμπίρη ρωτάει κάθε
καλεσμένο της αν πιστεύει στον Θεό, κι εκείνος, τι να πει, ορκίζεται πως και
βέβαια πιστεύει,
πού πάει, ωρέ, να κυβερνήσει άθεος ο Τσίπρας;
Θρησκόληπτοι και θεομπαίχτες
Γράφτηκαν πολλά για την καταγέλαστη ουσιαστικά,
την κωμική, αν δεν ήταν τραγική,
καταδίκη του «γέροντος Παστιτσίου», έπειτα από μήνυση του φυλακισμένου βουλευτή
της Χρυσής Αυγής Χρήστου Παππά, υπόδικου για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης.
Δυο πραματάκια να θυμηθούμε εμείς. Πρώτα την ύβρη
του Παΐσιου, που με αδιανόητες σοφιστείες ερμηνεύει τις βουλές του θεού του σε
σχέση με τον θάνατο:
«Εάν δει [ο Θεός] ότι κάποιος θα γίνει καλύτερος, τον αφήνει να ζήσει. Εάν δει όμως ότι θα γίνει χειρότερος, τον παίρνει για να τον σώσει. Μερικούς πάλι, που έχουν αμαρτωλή ζωή αλλά έχουν τη διάθεση να κάνουν το καλό, τους παίρνει κοντά Του, πριν προλάβουν να το κάνουν, επειδή ξέρει ότι θα έκαναν το καλό μόλις τους δινόταν η ευκαιρία. [...] Άλλον, επειδή είναι πολύ καλός, τον διαλέγει και τον παίρνει κοντά Του, γιατί ο παράδεισος χρειάζεται μπουμπούκια. Φυσικά, οι γονείς και οι συγγενείς είναι λίγο δύσκολο να το καταλάβουν αυτό. Βλέπεις, πεθαίνει ένα παιδάκι, το παίρνει αγγελούδι ο Χριστός και κλαίνε και οδύρονται οι γονείς, ενώ έπρεπε να χαίρονται. Γιατί πού ξέρουν τι θα γινόταν, αν μεγάλωνε;»
Όσο για τις περίφημες «προφητείες» του, ιδού μια απάντηση όχι από χείλη ασεβών αλλά από κάποιον αρχιμανδρίτη που βρήκα στο ίντερνετ, Αρσένιο Κατερέλο το όνομα, ηγούμενο μοναστηριού στη Φθιώτιδα:
«Εάν δει [ο Θεός] ότι κάποιος θα γίνει καλύτερος, τον αφήνει να ζήσει. Εάν δει όμως ότι θα γίνει χειρότερος, τον παίρνει για να τον σώσει. Μερικούς πάλι, που έχουν αμαρτωλή ζωή αλλά έχουν τη διάθεση να κάνουν το καλό, τους παίρνει κοντά Του, πριν προλάβουν να το κάνουν, επειδή ξέρει ότι θα έκαναν το καλό μόλις τους δινόταν η ευκαιρία. [...] Άλλον, επειδή είναι πολύ καλός, τον διαλέγει και τον παίρνει κοντά Του, γιατί ο παράδεισος χρειάζεται μπουμπούκια. Φυσικά, οι γονείς και οι συγγενείς είναι λίγο δύσκολο να το καταλάβουν αυτό. Βλέπεις, πεθαίνει ένα παιδάκι, το παίρνει αγγελούδι ο Χριστός και κλαίνε και οδύρονται οι γονείς, ενώ έπρεπε να χαίρονται. Γιατί πού ξέρουν τι θα γινόταν, αν μεγάλωνε;»
Όσο για τις περίφημες «προφητείες» του, ιδού μια απάντηση όχι από χείλη ασεβών αλλά από κάποιον αρχιμανδρίτη που βρήκα στο ίντερνετ, Αρσένιο Κατερέλο το όνομα, ηγούμενο μοναστηριού στη Φθιώτιδα:
«Με ρωτάνε κάποιοι άνθρωποι, πού φαίνονται ευσεβείς, αν
πρέπει να αποθηκεύσουν τρόφιμα για τον επερχόμενο πόλεμο στην Ελλάδα, αν πρέπει
να μάθουν τουρκικά, διότι θα πάρομε την Πόλη σύντομα, αν το 666 θα μπει, με αόρατο
τρόπο, στο χέρι ή στο μέτωπο, κλπ. Μόνο για μετάνοια και για την σωτηρία της
ψυχής τους δεν ρωτάνε [...].
»Να σταματήσουν, λοιπόν,
κάποιοι Γέροντες να μιλάνε σαν νά είναι μέντιουμ και ας αρχίσουν να μιλάνε για
μετάνοια και για αγώνα πνευματικό…»
Έπειτα να θυμηθούμε τη θρησκευτικότητα των Χρυσαυγιτών,
αυτών που επέβαλαν την ατζέντα τους όχι μόνο στην ομογάλακτη κυβέρνηση αλλά
καταπώς φαίνεται και στην τυφλή και κουφή Δικαιοσύνη· ας θυμηθούμε, λέω, τη
θρησκευτικότητά τους, αφού δεχτούμε με όλη την καλοπιστία του κόσμου πως
μεταστράφηκαν, και από δωδεκαθεϊστές κτλ. έγιναν χριστιανοί. Και έτσι
προάσπισαν την πίστη τους και τον Χριστό τους, που τον βλαστήμαγαν οι άπιστοι στη
θεατρική παράσταση «Corpus Christi»:
«Αδερφάρες! Θα χυθεί αίμα!
Λεσβία, κουμμούνι του κερατά! [...] Αγάμητη, κακογαμημένη, είσαι γυναίκα και το
θέλεις το ξύλο σου [...]. Πούστη, αδερφάρα, φύγε παλιοπουστάρα, λούγκρα, τράβα
πάρε καμία πίπα! Κλάψε μωρή λουλού, κοριτσάκι, ντιγκιντάγκα! [...] Έχετε ρε την
αστυνομία να σας φιλάει τα κωλαράκια; Αφού σας τα γαμάνε που σας τα γαμάνε οι
Πακιστανοί ρε! Αδερφές ξεσκισμένες! Γαμημένες αλβανικές κωλοτρυπίδες!»
Και καθώς μνημονεύσαμε Παππά, τούτες τις μέρες που
διέλαμψε και ο επί των επάλξεων ακοίμητος άγιος Πειραιώς, καλώντας κι αυτός τον
Τσίπρα να κάνει Δήλωση Πίστεως, να θυμηθούμε και τη φωτογραφία όπου σχεδόν
αγκαλιά άγιος και βουλευτής κατέθεταν τη μήνυση για τη «βλάσφημη» θεατρική
παράσταση: αυτά προτού ανακαλύψει ο άγιος την παγανιστική ιδεολογία της Χρυσής
Αυγής, και «απλώς» δεχόταν την «πράξη συμπαραστάσεως και ευγενείας άλλων», που
δεν είχε «την δυνατότητα να αρνηθεί», όπως δήλωνε με οιονεί εξώδικες επιστολές
προς όποιον άσκησε κριτική στη στάση του εκείνη.
Είπα «Ιράν των Βαλκανίων»; Σκέτα τσίρκο.