Χριστόφορος Λιοντάκης, Αφειδώλευτος και στο ξόδεμά του

(Εφημερίδα των συντακτών 29 Ιουλ. 2019)

στο Κόρθι της Άνδρου, 2018 (φωτ. Γ. Κόκκινος)

Δεν θα πω για τον ποιητή, θα πω για τον φίλο, έναν από τους δοτικότερους ανθρώπους που έχω γνωρίσει· μάλλον: που φαντάζομαι να υπάρχουν.

Που μοίραζε καλοσύνη απλόχερα –όπως και ταπεράκια με φαγητό, περήφανος για τη μαγειρική του, στη γειτονιά στους φίλους, και σε καλούσε επίμονα να πας να πάρεις, ή: «να σου στείλω με κούριερ»!

Αφοσιωμένος στους φίλους του, μέχρι τυφλότητος, τον πειράζαμε: «αριστούργημα» όσα κάναμε οι φίλοι ή όσοι συμπαθούσε –ενώ όσων αντιπαθούσε, για λόγους συχνά ανεξήγητους και για τον ίδιο: «schrecklich», φρίκη: η γερμανική λέξη που είχε μάθει και τον ενθουσίαζε. Μαζί με τη λατρεμένη του καντάτα του Μπαχ, «Ich hatte viel Bekümmernis», πρώτο ακριβό δώρο του που κρατάω, ακριβώς 40 χρόνια: «Είχα μεγάλο βάρος, θλίψη…» σημαίνει, κι ήταν το μότο του, στον ενεστώτα, για να δηλώνει τη δυσθυμία του.

Μια βαθιά μελαγχολία, συστατική συχνά σ’ έναν ποιητή, που ίσως δεν τον άφησε να χαρεί όσο του άξιζε την τόσο πλούσια αλλιώς ζωή του, δοσμένος απολαυστικά στα πάθη του, ποίηση, έρωτα, καπνό, αλκοόλ. Αφειδώλευτος και στο ξόδεμά του. 

Du hattest viel Bekümmernis, καλέ άνθρωπε· τώρα ξεκουράσου. 

[από το αφιέρωμα «Φίλοι και συνεργάτες αποχαιρετούν τον Χριστόφορο Λιοντάκη»· συμμετείχαν επίσης η Μάρω Δούκα, ο Νίκος Ερηνάκης, η Μαρία Ευσταθιάδη, η Τζένη Μαστοράκη, ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Παντελής Μπουκάλας και η Κοραλία Σωτηριάδου]