Της ζέστης

(Εφημερίδα των συντακτών 18 Ιουλ. 2020)

* Κλιματιστικό μ’ ένα 20αρικάκι, να ’ναι καλά το ζάπλουτο ίντερνετ: «Για όσους υποφέρουν από τη ζέστη. Ένα θα σας πω. Σώθηκα.

»Στον Άι-Γιάννη το Δροσιστή στα μαρτυρικά Σύβοτα μοιράζουν με ένα 20αρικάκι θαυματουργές πέτρες, που τις βάζεις στο εικονοστάσι του σπιτιού και δροσίζουν το σπίτι από γωνία σε γωνία.

»Οι μοναχές μού είπαν ότι κρατάει τη θερμοκρασία στους 24 βαθμούς σταθερά, την ηλικία δηλαδή που πέθανε ο Άγιος!!!!!

»ΠΡΟΣΟΧΗ!!!!! Για να λειτουργήσει όμως πρέπει να έχει προηγηθεί νηστεία τουλάχιστον 30 ημερών».

Ακολουθεί φωτογραφία με «τον θαυματουργό βράχο από τον οποίο σπάνε τις δροσόπετρες». Όπερ σημαίνει, σπεύσωμεν, γιατί θα σωθεί κάποια στιγμή ο βράχος, εκτός εάν κι αυτός, καθότι ιερός, πολλαπλασιάζεται εις το διηνεκές, όπως το Τίμιο Ξύλο λ.χ.

Ώστε λύσαμε το πρόβλημα του καλοκαιριού, του φετινού ιδίως, με τον κορονοϊό, που τα κλιματιστικά λέγεται πως εγκυμονούν κινδύνους.

Το σημαντικό τώρα είναι να φροντίσουμε εγκαίρως και για τον χειμώνα, με το κρύο και με το πάντα ακριβό πετρέλαιο, να βρούμε άγιο που να ’ζησε τόσα χρόνια όσα κι η επιθυμητή για χειμώνα θερμοκρασία· και μ’ όποιο μέσο διαλέξει ο ίδιος να κάνει το θαύμα του, να ζεσταίνεται το σπίτι «από γωνία σε γωνία».

Κι ας είν’ και παραπάνω από 20αρικάκι. Και μεγαλύτερη η νηστεία.

* Και τσουπ, ξανά τα ψάρια στο τηγάνι. Να τηγανιστούν κι από την άλλη πλευρά, αφού πήδηξαν στον Βόσπορο μισοτηγανισμένα, όταν έπεσε η Πόλη.

Όχι; Μα το έχει πει ο Παΐσιος. Πως έτσι και γίνει η Αγια-Σοφιά τζαμί, θα διαμελιστεί των απίστων η χώρα –και η Κωνσταντινούπολη πια δική μας.

Γιατί θρηνούνε τότε πατριώτες και αρχιπατριώτες; Αφού έρχεται η Μεγάλη Ώρα. Εκτός κι αν είναι για ξεκάρφωμα, θέμα στρατηγικής. Γιατί να έλεγε άρες μάρες ο Παΐσιος, ανίερο να το πεις. Άρα;

* Ώς τότε, ας ακούσουμε την καθ’ ύλην ειδικό, την κ. Γλύκατζη-Αρβελέρ. Που δήλωσε πως δεν θα εκπλαγεί αν δακρύσουν τα ψηφιδωτά και χτυπήσουν οι καμπάνες για τη χριστιανοσύνη («Κι αν δεν κλάψουν, τι συμπέρασμα θα βγάλουμε;» αναρωτήθηκε κάποια ασεβής στο φέισμπουκ:  «Πως τους αρέσει που έγινε [η Αγια-Σοφιά] τζαμί ή πως είναι τελείως αναίσθητα;»).

Παράλληλα, η ειδικός οίκτιρε τους Τούρκους που, άμα χρειάζονται τέτοιους συμβολισμούς, είναι ανάξιοι για Ευρώπη· και αντιπαρέβαλε τους δικούς της, κατεξοχήν ευρωπαϊκούς συμβολισμούς: τα δακρυσμένα ψηφιδωτά –τα μισοτηγανισμένα ψάρια, θα προτιμούσα εγώ.

* Και θυμήθηκα που διάβαζα πρόσφατα πως η ειδικός αλλά και ποιήτρια εγκαινίασε το νέο κανάλι youtube του Ευρωπαϊκού Κέντρου Δελφών (του οποίου είναι πρόεδρος) με δικά της (οποία διακριτικότης!) ποιήματα, φρέσκα, της ώρας, γραμμένα την «περίοδο του εγκλεισμού» (Κατ. Δαφέρμου, στο mononews 19/6).

Άλλωστε «η κορυφαία βυζαντινολόγος σε οικεία περιβάλλοντα δεν έχει κρύψει την ποιητική της δεινότητα διαβάζοντας πολλές φορές ανέκδοτες συνθέσεις της: ευσύνοπτα ποιήματα, με χαρακτηριστικό ρυθμικό τονισμό, στοχαστική ενάργεια και ορισμένες φορές απρόσμενα αυτοβιογραφικά, έως και τολμηρά. Οι παρόντες στην ομήγυρη πάντα μένουν κεχηνώς» (με πλήθος θαυμαστικά στο «κεχηνώς»).

Είχα ανθολογήσει παλιά στο μπλογκ μου («Η αυτοκτονία της Μούσας» 30.10, 2.11 και 4.11.09), μερικά ποιήματά της με αδέξια ρίμα και κωμικά αποτελέσματα (Έσβησε το αγλάισμα του κόσμου από τον χάρτη, / η Βασιλεύουσα έπεσε και δεύτερη φορά, / έγιναν τα παλάτια της των Τούρκων η βορά, / κι εμείς, που ανανήψαμε, δειλά και μόλις άρτι…), δεν έχει νόημα να επανέλθω –ας περιοριστούμε στη φαιδρότητα των δακρυσμένων ψηφιδωτών.

Απλώς αναρωτήθηκα τώρα αν στα αυτοβιογραφικά μνημειώνεται και η θητεία της στο πλευρό της Φρειδερίκης, όπως με καμάρι έγραφε η ίδια σε αυτοβιογραφικό βιβλίο της («τρέιλερ επιλεκτικής αμνησίας» το είχε χαρακτηρίσει εύστοχα ο Στ. Τσαγκαρουσιάνος, LifO 26.12.17).

Έχουν σημασία όλα αυτά; Τεράστια, θα πω, για την εθνική επιπολαιότητα και απαιδευσία μας, που ύψωσε τοτέμ, ανάμεσα σε πλήθος άλλα εννοείται, μια κοσμική κυρία με την οποία έχουν πάψει προ πολλού να συνδιαλέγονται οι επιστήμονες συνάδελφοί της, και η οποία δηλώνει στο βιβλίο της: «είμαι 91 χρονών, μπορώ να λέω ό,τι θέλω».

* Πάλι διαφήμιση στη Σώτη; Όση διαφήμιση θέλει· μπορεί να τη βοηθήσει –κι εμάς κατ’ επέκταση:

«Oι βάνδαλοι που επιτέθηκαν τις τελευταίες μέρες στον “Περίπατο της Αθήνας” πιστεύουν ότι η συμπεριφορά τους είναι πάρα πολύ cool. Στην πραγματικότητα, αυτή η χαριτωμένη συμπεριφορά χρονολογείται από την εποχή των βαρβαρικών γερμανικών φυλών −από τότε που οι καημένοι οι Γότθοι και οι Βάνδαλοι δεν αντιλαμβάνονταν την αισθητική χρησιμότητα των ρωμαϊκών γλυπτών και που παρ’ όλ’ αυτά φθονούσαν τους Ρωμαίους για την καλλιτεχνική τους δημιουργία…» (Σώτη Τριανταφύλλου, Athens Voice 8/7).

Παρακαλώ, μην το χάσετε: καλύτερο κι από το κλιματιστικό του αγίου!