Επιδημία πανδημιών
(Εφημερίδα των συντακτών 11 Δεκ. 2021)
* Αφοί Λιγνάδη Α.Ε. = Άνευ Ευθύνης. Για όσα παραπέμπεται εντέλει σε δίκη ο Δημήτρης Λιγνάδης δεν μπορώ να έχω άποψη. Έχω όμως για το όλο σκηνικό, τη στάση τη δική του, των Προστάτιδων Δυνάμεων και του Δικηγόρου στην υπόθεση.
Μέσα σ’ αυτό το ιλαρό από μιαν άποψη πλην άκρως προκλητικό θεατρικό δρώμενο, έγραφα, όταν άρχισε η παράσταση, για την «απόλυτη ενοχή» του Λιγνάδη, την ανάθεση της υπεράσπισής του στον Κούγια· για το ότι δηλαδή ο πρωταγωνιστής και σκηνοθέτης και στο συγκεκριμένο δρώμενο μας επέβαλε συνσκηνοθέτη, αν όχι υπερσκηνοθέτη, τον Κούγια. Που με μια τέτοια υπόθεση-πρώτο λαχείο ξεπέρασε τον εαυτό του από την πρώτη κιόλας μέρα, κι ένας Θεός ξέρει τώρα τι υπερπαραγωγή μας ετοιμάζει για τις μέρες της δίκης.
Δεν ήταν όμως μόνο ο Κούγιας, αλλά και ο αδερφός Λιγνάδης, που βγήκε κι αυτός, μοιραία θα ’λεγε κανείς, στη σκηνή. Και λούζεται τώρα κι αυτός στα φώτα της δημοσιότητας, δίνοντας τροφή στα άλλο που δεν θέλαν ΜΜΕ, με παρεμβάσεις, κείμενα και συνεντεύξεις, μέσα στα οποία η ιερή αναμφισβήτητα αδερφική αγάπη ανοίγει διάπλατα ένα απύλωτο στόμα, όπου αμετροέπεια, αλαζονεία, ιταμότητα και γλωσσική επιδειξιομανία φιλοτεχνούν άλλον έναν πρωταγωνιστικό ρόλο.
«Εγώ σε χρόνο νηφάλιο θα βγω σε εφημερίδες και κανάλια και θα πω αυτά που πρέπει να πω. Όχι τώρα όμως. Νομίζω οι έχοντες ορθό λόγο καταλαβαίνουν πολύ καλά, όσοι ξέρουν να διαβάζουν κάτω από τις γραμμές –που λένε– ξέρουν πολύ καλά τι είδους υπόθεση είναι αυτή. Οι ανορθόλογοι κατασπαράζουν» είχε πει στην έναρξη κι αυτός.
* Επέστη φαίνεται ο «νηφάλιος χρόνος» (!) και ελάλησε και είπε. Αφορμή, κάποια συνέντευξη του Σωτήρη Χατζάκη, που δεν θα μας απασχολήσει εδώ, όπως δεν θα μας απασχολήσει και η απάντηση του αδερφού Λιγνάδη επί της ουσίας. Άλλα προέχει να δούμε.
Γράφει λοιπόν ο αδερφός για τον Χατζάκη, που εμφανίστηκε σε εκπομπή της Φαίης Σκορδά (θαυμαστικά, διπλά εισαγωγικά και έντονα στοιχεία, όλα δικά του): «εμφανίστηκε και δεύτερη φορά (!), δια ζώσης, στον ίδιο πρωινάδικο “ορνιθώνα” (!), για να λιθοβολήσει εκ νέου, κατά πρόσκλησιν (αν όχι και κατά παραγγελίαν) “εσκοροδισμένης κουτόρνιθας”, η οποία φουσκωμένη από αέρα ναρκισσισμού και κουφόνοιας, τελευταίως δεν παύει να καμώνεται την ένθερμη “δικαιωματίστρια” και σταυροφόρο του νεόκοπου “μιτουισμού”, τη στιγμή που η ίδια καθημερινώς επιδίδεται σε άγριο κανιβαλισμό προσωπικοτήτων (με εμμονή στον Δ. Λιγνάδη), υποκινώντας και διακινώντας το “μιτουικό” μόρφωμα στη νέα του μετάλλαξη: την ανοιχτή πρόσκληση του κοινού των media στην ανθρωποφαγία».
Αφήνει έπειτα την «εσκοροδισμένη κουτόρνιθα» με την «κουφόνοιά» της, και απευθύνεται στον Χατζάκη, με «ερειδόμενος» και «ρίπτεσθαι», με «λίθους καταδικαστικούς» και «εν τοις πλείστοις», με μπαμπινιώτικες κατασκευές όπως «αίολες», ή με «το trendy κύμα του ανελέητου ανθρωποφαγικού τσουνάμι», και τέλος τον αφήνει κι αυτόν να «κοάζει όσο θέλει μέσα στη “σκοροδάλμη” του τηλεοπτικού βορβόρου».
Μας ελεεί ωστόσο μ’ ένα γλωσσάρι: «“ορνιθώνας”: το κοτέτσι· “εσκοροδισμένος”: ταϊσμένος με σκόρδο (κόκορας) για να ντοπαριστεί πριν από την κοκορομαχία· “κουτόρνιθα”: η κότα του κουτιού· “σκορoδάλμη”: σκορδοστούμπι, σκορδαλιά· “βόρβορος”: βούρκος».
Γι’ αυτόν τον βούρκο χρειάστηκε, επιβαλλόταν, πιστεύω, να σταθώ στην εμφάνιση του Γιάννη Λιγνάδη, τον βούρκο στον οποίο μας βύθισε μαζί με τον αδερφό του και τον Ηγαπημένο του Θεού, κατά δήλωσή του, μεγαλοδικηγόρο.
Τον βούρκο όπου ο Λιγνάδης Νο 2, λόγιος τώρα Σεφερλής, παρασκευάζει φτηνά αστειάκια με το επώνυμο της Σκορδά: «εσκοροδισμένη» κτλ. Κυρίως όμως, ακόμα κι αν έχει κάποιο, όσο και όποιο, δίκιο, η εκτροπή σε «δικαιωματίστρια» και «μιτουισμό» άλλα κουκιά μαρτυράει, άλλη ιδεολογία.
Μας συστήνεται δηλαδή ο αδερφός σαν μέλος της παρέας των γνωστών νεοφιλελεύθερων δημοσιολόγων (Πρετεντέρη π.χ., που ’χαμε μόλις τις προάλλες εδώ) που ντουφεκάνε στον αέρα, νομίζοντας πως θα βρουν στόχο αυτούς τους «δικαιωματιστές», τους «επαγγελματίες ανθρωπιστές» κτλ.· και πιο πολύ, μέλος της στρατιάς που σχηματίζουν οι Γιατιτώρες, οι αμείλικτοι κυνηγοί του «μιτουισμού».
* Όπου «μιτουισμός» προφανώς είναι η χλευαστική ονομασία του κινήματος #metoo και των υποστηρικτών του, που πρόσφατα πάλι δέχτηκε συντονισμένα, θαρρείς, πυρά, από μιαν άτυπη ιερή τριάδα, τον ξερόλα δημοσιογράφο μας, που γράφει και ξαναγράφει και αγανακτεί: μα γιατί τώρα· μιαν ανθυποστιχουργό, που αυτή κι αν απορεί, μιλώντας κατά σύμπτωση για τον Λιγνάδη, ότι αφού πήγε και πληρώθηκε το αγοράκι, τι θέλει τώρα και φωνάζει πως βιάστηκε, μα ακόμα και τα κοριτσάκια που δεν πληρώνονται αλλά κάθονται, γιατί κι αυτά λένε μετά ότι βιάστηκαν («Μετά το #metoo βγήκε το “σε βίασαν”, πρώτα το είχες μούγκα. Γιατί; Μπλεχτήκαμε» αναφωνεί)· και τρίτος ένας άγνωστος πρώτα ηθοποιός, που ενώ διασύρθηκε καιρό στα μανταλάκια, πως νάρκωσε και βίασε με ερωτικό βοήθημα έναν ταξιτζή, βγήκε θύτης ο ίδιος τώρα, ανοηταίνοντας μάλιστα πως «το #metoo είναι κατά 70% ένα παράνομο πράγμα» και πως «αυτοί που ήξεραν και δε μιλούσαν είναι διπλά ένοχοι». Κι από κοντά η συνήθης Βάνα Μπάρμπα…
Μα πόσες πανδημίες ν’ αντέξουμε πια;
