Στολίδια για το χριστουγεννιάτικο δέντρο

(Εφημερίδα των συντακτών 8 Δεκ. 2018)

* Ξαφνιαστήκαμε; Πάει καιρός που έφυγε απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ ο Τατσόπουλος, ασκώντας κριτική από τ’ αριστερά, και με καθαρό μέτωπο πια, για να του παρουσιάσουν λ.χ. το τελευταίο του (όχι λογοτεχνικό αλλά «πολιτικό») βιβλίο, κάλεσε την Ντόρα, παρακαλώ, και τον Πάγκαλο, παρακαλώ.

Και τώρα, ο από αριστερά της αριστεράς, επισήμως πια στη δεξιά, και ούτε καν! Στην ακροδεξιά πήγε, στον Άδωνη, με τον οποίο και παλιότερα ετοίμαζε εκπομπή, μαζί και με τον άλλο ανθό, τον Μπογδάνο. 

Έτσι, τώρα, μετά την επίσημη αναγγελία της προσχώρησής του στη ΝΔ, πρώτη του και συμβολική εμφάνιση ήταν να πάει φιλοξενούμενος στην εκπομπή που κάνει μέσω φέισμπουκ ο Άδωνης.

Σασπένς: να έχει και πιο πάτο;

* Είπα Άδωνη, που ούτε η Μπλακ Φράιντεϊ, διάβασα, του ξέφυγε. Κοψοχρονιά λοιπόν τα μαθήματα στο Τσαρλατανείο «Ελληνική Αγωγή», και ιδίως τα δικά του σεμινάρια ρητορικής. 

Κι επειδή τα ιδεολογικά του είναι γνωστά, ήθελα να ξαναθυμίσω τα λιγότερο προφανή· 

πως δηλαδή ο κωμικά ανίκανος να αρθρώσει λόγο κατανοητό, είτε όταν αφήνεται αυτάρεσκα, ηδονικά, στον οίστρο του τηλεπωλητή είτε όταν χάνει (μόνιμα σχεδόν) την ψυχραιμία του, αυτός ο άνθρωπος διδάσκει ρητορική· 

ότι ο μύστης τάχα των αρχαίων, όταν τον έβαλαν σε κάποια εκπομπή να αναγνωρίσει αρχαίες ρήσεις, δεν πέτυχε ούτε μία· ενώ στενάζει το τουίτερ του από λάθη γραμματικά, συντακτικά, και διόλου αμελητέα ορθογραφικά. 

Και π.χ. η ολοσέλιδη διαφήμιση του Τσαρλατανείου του, αυτού του ναού των παραεπιστημόνων και ανεπιστημόνων, σε μία μόνο αράδα με εφτά (7) λέξεις έχει λάθη εφτά (7) στο πολυτονικό του, αυτό που (σύμφωνα με τις ιδιότητες τις οποίες του αποδίδουν κάτι «συνεπιστήμονές» του), αν ίσως τον έσωσε από δυσλεξία, σίγουρα δεν τον έσωσε από τη δυσαρθρία. Όλα κωμικά;

* Κι ο τάχα μεταλλαγμένος: «Με ανησυχεί μήπως η μόδα [sic] της Ευρώπης, με τα ακροδεξιά κινήματα, έρθει και στην Ελλάδα» έγραψε (30/11) στο τουίτερ του ο ποιος; Ο Νικήτας Κακλαμάνης!

Αυτός που επέβαλε λαθραία στη Βουλή, παραβαίνοντας τον Κανονισμό, ενός λεπτού σιγή για τον δυνάμει μακελάρη και πάντως σίγουρα προβοκάτορα εθνικιστή Κατσίφα! 

Ο ίδιος που ζητούσε, και υποθέτω θα ζητάει, την «αυτονομία της Βορείου Ηπείρου»! Που έβαζε αντισημίτες κι ακροδεξιούς στο ψηφοδέλτιό του, όταν κατέβαινε για δήμαρχος. Και καμάρωνε που τον χαρακτήριζαν «Έλληνα Λεπέν»!

* Και μια περί Κατσίφα ο λόγος, που είδα ότι τον έθαψαν με στρατιωτικό κασκέτο, ενώ κάτω απ’ τη σημαία που τον σκέπαζε, ήταν με στρατιωτική στολή (άραγε και με το καλάσνικόφ του;), θα μπορώ τότε να ζητήσω κι εγώ να με θάψουν με αρχιερατική στολή, αφού μικρός δήλωνα πως θα γίνω δεσπότης, και η καλύτερή μου ήταν, όταν καμιά Κυριακή πηγαίναμε στη Μητρόπολη, να διαλέγω έπειτα άμφια και μίτρες στα γύρω μαγαζιά. 

Και δεν θα τους παιδέψω, τους δικούς μου εννοώ: ας είναι και η πιο φτηνή στολή, μόνο να είχα μπότες καουμπόικες και τη μίτρα λίγο πιο ψηλή απ’ το συνηθισμένο, να ξεχωρίζει, όπως π.χ. του αγίου Πειραιώς, αφού κι εγώ πια Πειραιώτης, πάνω από 10 χρόνια τώρα.

* Είπα άγιο Πειραιώς, και μ’ έχει φάει μαύρη ανησυχία, που μπήκε ο Δεκέμβρης, και ακόμα δεν είδα να πηγαίνει στα γραφεία των άλλων πολιτικών αρχηγών, να επιδώσει ιδιοχείρως την πρόσκληση για τα Θεοφάνια, όπως ισχυρίστηκε με ολόκληρη απανταχούσα πως έκανε με τον Μητσοτάκη, ήδη από τις 24 Οκτωβρίου! 

Τρέμω, δεν ξέρω τι να φανταστώ, αφού, ως γνωστόν, χείλη ιερέων, πόσο μάλλον αρχιερέων, ου ψεύδονται, κοινώς δεν λένε ψέματα ιερείς κι αρχιερείς, δεν είναι ψεύτες!

Αλλιώς, πάλι κλονίστηκε η πίστη μου. Κι ούτε μπότες καουμπόικες ούτε ψηλότερη μίτρα θέλω πια. Ούτε καν αρχιερέας. Παλιοζωή.

* Η σκατοψυχιά της εβδομάδας: «Παράκληση: θα μπορούσε η κυρία Χαρούλα Αλεξίου να τραγουδήσει για την ΚΥΡΙΑ καθαρίστρια που βρέθηκε στη φυλακή;» γράφει κάποιος, και επιλέγει και τον φιλοξενεί στη σελίδα του σοβαρός συνεργάτης του Βήματος (2/12).

(Δυστυχώς, τρώει τη σκόνη τού μετρ του είδους Τάκη Θεοδωρόπουλου, που είχε αφιερώσει τότε ολόκληρη επιφυλλίδα, με τίτλο λόγια της Χαρούλας: «Είμαστε όλοι καθαρίστριες», τα οποία θέλησε μάλιστα να ελέγξει γλωσσικά –και είχε, για πολλοστή φορά, λάθος.)

* Έχουμε κι άλλα όμως στολίδια· άλλη φορά. Στο μεταξύ, όπως έκλεισε την ομιλία του ένας επίσκοπος στην πανηγυρική λειτουργία της αγίας Βαρβάρας: «Ας είμαστε Βαρβάρες, όχι βάρβαροι»!