Το ΝΑΤΟ, ο Σόρος και η προσευχή

(Εφημερίδα των συντακτών 2 Φεβρ. 2019)

Γιώργος Καρυπίδης, 1946-2019

* Η κωμικοτραγικότερη κωλοτούμπα στο Μακεδονικό είναι του ΚΚΕ.

Να ξεπουλάς τους παλιούς σου συναγωνιστές και να ντοπάρεις με πούρα αριστεροσύνη τους καινούριους, τα μέλη σου εν πάση περιπτώσει.

Προσπαθεί έτσι, μέρες τώρα, να τα βολέψει π.χ. η «Ελληνοφρένεια», από τη μια να στηλιτεύσει, γλεντώντας το, τους ακροδεξιούς Μακεδονομάχους, από την άλλη να ορθοτομήσει τον λόγο της κομματικής αληθείας:

«Το Νατοϊκό το στρατηγείο είπε οι Μακεδονίες είναι δύο» τραγουδάει ο χιουμορίστας της εκπομπής, παρωδώντας το χιτάκι της εποχής «Μην παραχαράζετε την Ιστορία, η Μακεδονία είναι μία».

(Που σε κάποια παραλλαγή του το άκουσα γλωσσικά ευπρεπισμένο: «Μην παραχαράσσετε την Ιστορία…»)

Το ΝΑΤΟ λοιπόν να ’ναι καλά κι ο ιμπεριαλισμός, σανίδα σωτηρίας, μην πω και λόγος ύπαρξης του κόμματος.

* Αμβροσίου αμβροσία: «Αν μιλήσω για τη φυματίωση, θίγω πρόσωπα;» ρωτάει, ρητορικά προφανώς, ο καταδικασμένος πλέον ιεράρχης. Και εννοεί: θα με σέρναν τότε στα δικαστήρια; «Οι ομοφυλόφιλοι είναι αρρώστια» πρόσθεσε.

Αν έχει καταλογισμό ο άγιος, ρωτάμε τώρα εμείς: θα χαρακτήριζε τότε «αποβράσματα της κοινωνίας» τους φυματικούς; Και θα παρότρυνε, όπου τους βρουν, να τους φτύνουν και να τους εξευτελίζουν;

Όμως έχει και παραέχει καταλογισμό, δεν είναι βλακεία δηλαδή, είναι άλλη μία κουτοπονηρία, απ’ τις πολλές του αγίου.

* Αλλού όμως η αγιοσύνη. Νά, ο άγιος Πειραιώς, μάρτυρας υπεράσπισης στη δίκη του Αμβρόσιου, ο παραγωγικότερος, νομίζω, σε φιλιππικούς κατά των ομοφυλόφιλων.

Όταν όμως ρωτήθηκε πώς θα αντιμετώπιζε αυτός ένα ομόφυλο ζευγάρι που φιλιέται, σε αντίθεση με την αμβροσιανή προτροπή «Φτύστε τους!», απάντησε: «Με προσευχή»!

Θυμάμαι που πετούσε έξαλλος τα μικρόφωνα κι έφευγε μουρμουρίζοντας από ένα μεσημεριανάδικο (σιγά που θ’ αρνιόταν την πρόσκληση, προκειμένου να πει τα δικά του!).

Τώρα πια μόνο «με προσευχή».

* Ο Σόρος κι εδώ! «Κάπως έτσι στην Ελλάδα του 2019, φτάσαμε να συζητάμε στις αίθουσες των δικαστηρίων για το αν η ομοφυλοφιλία έγινε “έννομο αγαθό” μετά από τη δεκαετία του ’80 με πρωτοβουλία του Τζορτζ Σόρος.

»Ο μητροπολίτης Πειραιώς το είπε αυτό, όταν του τελείωσαν τα επιχειρήματα για το πόσο βλάπτουν οι ομοφυλοφιλικές τάσεις την ανθρώπινη υγεία» (Χρ. Ξανθάκης, αναδημοσ. zoornalistas, 25/1).

Διαβάζω και δεν το πιστεύω. Αμέσως προσευχή.

* Ζουράρις, καιρό είχαμε: «Μου μάθαινε κι ο πατέρας μου και η Γερμανίδα μου δασκάλα γερμανικά, και άρχισα να μαθαίνω στα 16 τον Μαρξ απ’ το πρωτότυπο, αλλά είχα την ατυχία να διαβάσω ταυτοχρόνως και Θουκυδίδη.

»Και ανάμεσα στον Μαρξ και τον Θουκυδίδη η διαφορά είναι, πώς να σου πω, ανάμεσα στον Χρήστο τον Γιανναρά και σ’ ένα Βίπερ Νόρα».

Νομίζω, πάλι προσευχή.

* Σπάραξε το διαδίκτυο: «Για να κάνει ο Μάρκος το όνειρό του, που ήταν το Δελφινάριο, μετρούσα το γάλα του παιδιού».

Μιλάει η γυναίκα του Σεφερλή για τα δύσκολα που έζησαν. Και οφείλεται σίγουρα σεβασμός εδώ.

Αν και συχνότερα έχω ακούσει να μετράνε οι γονείς το φαγητό τους, να το στερούνται κιόλας, πάντα για το παιδί τους.

* Πάει κι ο Γιώργος Καρυπίδης. Η τέχνη που φτωχαίνει…, εμείς που λιγοστεύουμε..., όπως και να τα πεις, κοινοτοπίες θ’ ακουστούν. Όμως η παγωνιά, παγωνιά.