Από τον οπωρώνα του πολιτικού μας βίου

(Εφημερίδα των συντακτών 12 Δεκ. 2020)

 

φωτ. Καρολάιν Πάουερ, Ο σκουπιδότοπος της Καραϊβικής

* Ο δικομανής Μπογδάνος, που σε λίγο θα κάνει αγωγή και σε όποιον τον προσφωνεί και μόνο, μόλις αντιληφθεί δηλαδή ότι το ίδιο του το όνομα αργά αλλά σταθερά καταντά κακόφημο, κάτι σαν βρισιά· ο Μπογδάνος λοιπόν, αναφερόμενος στην ποδηλατάδα του προϊσταμένου του, τοιαύτα ελάλησε (στο πρωινό του Γ. Παπαδάκη στον Αντένα, 1/12):

«Λέγω λοιπόν πάρα πολύ ήρεμα και ωραία ότι ο πρωθυπουργός πηγαίνει και κάνει ποδήλατο. Το να ρωτάει κανείς αν ο πρωθυπουργός πρέπει να στείλει μήνυμα για να κάνει ποδήλατο δύο ώρες στην Πάρνηθα είναι γελοίο. Τόσο απλά. Όταν συναντά κόσμο, τους μιλάει. Ένα λάθος έγινε [σ.σ. κάτι προσπαθεί να πει κάποιος δημοσιογράφος…]. Ένα λάθος έγινε. Δεν με αφήνετε να κάνω την σοβαρή κριτική στο συμβάν. Δεν επιτρέπεται να βγαίνουν βίντεο από τέτοιες συναντήσεις. Και, ας αναρωτηθούν όλοι, γιατί, δύο ώρες μετά τη συνάντηση, το βίντεο ήταν στο Ντοκουμέντο. Εγώ τους θεωρώ κακόβουλους τους κυρίους οι οποίοι σταμάτησαν τον πρωθυπουργό και τη σύζυγό του, θεωρώ τον πρωθυπουργό και τη σύζυγό του ανθρώπινους και ανοιχτούς, και δεν μπορώ να τους καταλογίσω αφέλεια, αλλά καλή πρόθεση και προαίρεση –και οι άλλοι, κάναν ό,τι κάνανε, και μετά, δύο ώρες μετά, το πουλήσανε στον Βαξεβάνη».

Κακόβουλοι λοιπόν οι ποδηλάτες, προβοκάτορες, πουλημένοι ρουφιάνοι (ρουφιάνο τον είχαν πει προ μηνών στην Ελληνοφρένεια τον ίδιο τον Μπογδάνο, όταν έδωσε τα στοιχεία κάποιου διαδηλωτή στον αέρα, κι ο Μπογδάνος τούς έστειλε εξώδικο).

Και αναρωτιέμαι αν έκαναν όχι μία αλλά δέκα μηνύσεις οι ποδηλάτες στον εν λόγω, για την καθαρά συκοφαντική δυσφήμησή τους.

* Και η κατεξοχήν παρανομία, αυτή που συχνά αποσιωπήθηκε και πάντως υποφωτίστηκε σε όλη την παρνηθολογία, κάποτε και στον αντιπολιτευτικό λόγο:

Ότι η Πάρνηθα είναι εθνικός δρυμός και διέπεται από ειδικό καθεστώς προστασίας, με βάση το οποίο απαγορεύεται η άθληση με μηχανοκίνητα, το μοτοκρός δηλαδή της «ανθρώπινης και ανοιχτής» αυτοκρατόρισσάς μας.

* Γιατί οι αποσιωπήσεις δεν είναι αθώες. Ιδίως όταν προέρχονται από νομομαθή, κατεξοχήν δικομανή επίσης (διπλός δηλαδή ο συνειρμός), του οποίου ίσα που αναφέρει κανείς το όνομα, και καταφτάνει εξώδικο ή αγωγή. Γι’ αυτό κι εγώ θα περιοριστώ αυστηρά σε δικούς του αυτοχαρακτηρισμούς:

Ο «μοντελοπνίχτης» λοιπόν και «φανατικός γυναικόφιλος», ο με 1,79 ύψος που όμως «η γνωστή κακιά αδερφάρα ο Λαζόπουλος» τον έβγαλε «κοντό», όμως «ο “κοντός” [...] έχει πολύ μεγάλα γεννητικά όργανα», ο δικηγόρος δηλαδή του Νότη Σφακιανάκη· που τον έβγαζαν συνέχεια τα κανάλια και υπεράσπιζε εκτός δίκης τον πελάτη του, ότι ξέχασε να ανανεώσει την άδεια κατοχής όπλου, αποσιωπώντας πως ίσα ίσα του είχε αφαιρεθεί η άδεια και έπειτα απορρίφθηκε άλλη αίτησή του για άδεια· και επίσης αποσιωπώντας πλήρως το τέιζερ που κατείχε ο πελάτης του, το «αθώο» όπλο που παράγει ηλεκτρικές κενώσεις και μπορεί και να σκοτώσει.

Αφήνω αυτά που εμφανίζονται αμφιλεγόμενα, αν η άδεια αφορούσε άλλο όπλο κι όχι αυτό που βρέθηκε τώρα κι είναι αδήλωτο, κοινώς «μαύρο», ή αν η κοκαΐνη ήταν του τραγουδιστή ή κάποιου από αυτούς που «φιλοξενεί» (!) στο αυτοκίνητό του, καλλιτέχνες, επιχειρηματίες κτλ., όπως δήλωσε ο συνήγορός του. Ο οποίος ολοκλήρωσε μόνος του, όπως είπα, τη δίκη στο γυαλί.

* Αθλιότητα δηλαδή, όχι τόσο του εκάστοτε Κούγια όσο των τηλεοπτικών καναλιών. Τα οποία στήνουν πάντοτε μια παράλληλη δίκη, με επιμέλεια ευθέως ανάλογη προς τον κιτρινισμό τους.

Όπου πρώτα έχουμε τον αμήχανο λόγο του κατηγορουμένου (ή και των οικείων του), που δεν έχει προλάβει να συγκροτήσει τη δική του εκδοχή· επίσης έχουμε τον αλλιώς αμήχανο λόγο των οικείων ενός αθώου θύματος, που τελούν σε πλήρη σύγχυση έπειτα π.χ. από θανατηφόρο τροχαίο ή άγριο φονικό· και ακολουθεί ο έμπειρος συνήγορος, ο επαγγελματίας με τον καλοσιδερωμένο λόγο και την επαγγελματική ευφράδεια, που δουλειά του είναι βεβαίως να υπερασπίσει με όποιον τρόπο νομίζει τον πελάτη του.

Δεν είναι όμως επουδενί δουλειά των καναλιών να του δίνουν συνέχεια το βήμα και, προπάντων, τον τελευταίο λόγο, υπονομεύοντας έτσι την αντικειμενικότητα την οποία τάχα θέλουν να υπηρετήσουν με αυτήν ακριβώς την τακτική.

Αυτή είναι όμως η ηθική εντέλει των μίντια –να περιοριστώ σ’ αυτά, γενικά και αόριστα, μη σκάσει κάνα εξώδικο και κατά δω.

* Από τη Διακομματική Παράταξη Κοπρολόγων, εξέχον μέλος απαντά (Κόντρα 1/12) σε δημοσιογράφο που του είπε: «Δεν ξέρετε τι λέτε, κύριε Τάδε. Η σύμβαση…» κτλ. «Θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι δεν ξέρετε εσείς τι σας γίνεται» λέει ο κ. Τάδε, με εντυπωσιακή ψυχραιμία (έχει τη σημασία του αυτό)· «Πάρτε το χαρτί και βάλτε το εκεί που θα το βάλετε, αλλά ακούστε και εμάς, να μαθαίνετε από αυτούς που γνωρίζουν…»

Βούιξαν τα κανάλια; έφριξαν τα πρωτοσέλιδα; βροχή οι ερωτήσεις στη Βουλή; Μπα! Μπάμπης ήτανε, Παπαδημητρίου· όχι κάνας Πολάκης.

Από οπώρες βέβαια άλλο τίποτα. Όμως η σημερινή δόση μοιάζει ήδη όβερντόουζ.