Προσεχώς, ή Τα διαφυγόντα κείμενα
χαρτιά, χαρτάκια, παραχαρτάκια, σημειώσεις, αρχινισμένα κειμενάκια και σχόλια, πολλά μισοτελειωμένα, θεματάκια που δε χρειάζεται να τους αφιερώσεις πάνω από τρεις αράδες, υπόθεση δέκα λεπτών όλο κι όλο, λες, κι ωστόσο μαζεύονται συνέχεια τα αγχογόνα χαρτάκια, σε διάφορες μάλιστα μεριές, άλλα χάνονται, πολλά από τα θέματά σου μπαγιατεύουν αφόρητα, άλλα τα προλαβαίνουν άλλοι, από τη μια σπάζεσαι, από την άλλη λες πάλι καλά που γράφτηκε κάτι --μια συνεχής δηλαδή frustration, να πω κι εγώ το αγγλικό μου
νά, είχα κάποτε τη φαεινή ιδέα να στοίβαζα εδώ τα μικρογλωσσικά τουλάχιστον, π.χ. λιγωμένες λογιόπληκτες ματιές που αποδελτιώνω, να τα ποστάρω απλώς σε μια κατηγορία που την ονόμασα "στις επάλξεις", κάτι σαν ένα ανοιχτό "αρχείο" προς γενική χρήση, να μη μου μαζεύονταν κι εμένα τα άπειρα χαρτάκια --μπα, ούτε αυτό φτούρησε, λέω να μην τα βάζω ένα ένα, κάπως να τα γκρουπάρω, οπότε πάει, δε βρίσκεται έτσι χρόνος
μου φταίει, από την άλλη, και που 'κλεισα τα σχόλια στο μπλογκ, κι είναι μερικά πράματα που δε σου κάνει διάθεση να τα γράφεις έτσι, νομίζεις στο βρόντο, λέω κάθε τόσο μπας και ξανάνοιγα τα σχόλια και τάχα να μην απαντάω ο ίδιος, όπως με συμβούλευαν από τότε και επιμένουν αρκετοί φίλοι, πόσο μάλλον που εντέλει πολλά μου έρχονται με το ιμέιλ, άρα δεν υπάρχει... γλιτωμός, βλέπω όμως έπειτα τι τράβηξε εσχάτως ο ολντμπόι λόγου χάρη, λέω κάτσε στ' αβγά σου...
όλο στοιβάζονται λοιπόν τα μικροπαραχαρτάκια, μεταφέρω από βδομάδα σε βδομάδα στο ημερολόγιό μου τίτλους για ποστάκια, πιχί "από το περιβόλι του Πολύδωρα", ώσπου να συμμαζέψεις κάπως το υλικό, σου ξεφουρνίζει ο Λόγιος Βύρων κι άλλα, στο μεταξύ τα γράφουνε άλλοι, πάλι καλά από μια άποψη, κι ωστόσο δε σου κάνει καρδιά να το πετάξεις το υλικό σου, λες, κάπου θα τα βολέψω κάποτε
ας βάλω όμως τώρα μερικά από τα "προσεχώς", μπας κι έτσι ζοριστώ λιγάκι:
"ο Μπαμπινιώτης, άγγελος του δημοτικισμού", νά, αυτό είναι υπόθεση τριών αράδων, όπως έλεγα, κι ωστόσο έκλεισε κιόλας χρόνος που μου σούρνεται
"το σαλτέριο και το θήορμπο, στην ορχήστρα του Τρίτου" και "η βέβηλη φυγή, πάλι του Τρίτου"
"η ντροπή της κυρίας Βαγενά και οι αναπλάσεις", αυτό τουλάχιστον το ξεκίνησα, μπορεί και να μου βγει επιφυλλίδα
"φεγγαράκι μου λαμπρό, φέγγε μου να κωπηλατώ: ω, ένα καινούριο κρυφό σχολειό ανακαλύφθηκε", γι' αυτό περιμένω φωτό, ελπίζω να μου 'ρθει σύντομα και έτσι να στρωθώ
"η αναστήλωση της βαρείας στο Πλανόδιον του Πατίλη", αυτό, αν έχει νόημα να γράψει κανείς μία από τα αξιοθρήνητα ίδια, το ρίχνω εδώ, μπας και τσιμπήσει λ.χ. ο Σαραντάκος
ώστε, ας μου το ευχηθώ, προσεχώς!
νά, είχα κάποτε τη φαεινή ιδέα να στοίβαζα εδώ τα μικρογλωσσικά τουλάχιστον, π.χ. λιγωμένες λογιόπληκτες ματιές που αποδελτιώνω, να τα ποστάρω απλώς σε μια κατηγορία που την ονόμασα "στις επάλξεις", κάτι σαν ένα ανοιχτό "αρχείο" προς γενική χρήση, να μη μου μαζεύονταν κι εμένα τα άπειρα χαρτάκια --μπα, ούτε αυτό φτούρησε, λέω να μην τα βάζω ένα ένα, κάπως να τα γκρουπάρω, οπότε πάει, δε βρίσκεται έτσι χρόνος
μου φταίει, από την άλλη, και που 'κλεισα τα σχόλια στο μπλογκ, κι είναι μερικά πράματα που δε σου κάνει διάθεση να τα γράφεις έτσι, νομίζεις στο βρόντο, λέω κάθε τόσο μπας και ξανάνοιγα τα σχόλια και τάχα να μην απαντάω ο ίδιος, όπως με συμβούλευαν από τότε και επιμένουν αρκετοί φίλοι, πόσο μάλλον που εντέλει πολλά μου έρχονται με το ιμέιλ, άρα δεν υπάρχει... γλιτωμός, βλέπω όμως έπειτα τι τράβηξε εσχάτως ο ολντμπόι λόγου χάρη, λέω κάτσε στ' αβγά σου...
όλο στοιβάζονται λοιπόν τα μικροπαραχαρτάκια, μεταφέρω από βδομάδα σε βδομάδα στο ημερολόγιό μου τίτλους για ποστάκια, πιχί "από το περιβόλι του Πολύδωρα", ώσπου να συμμαζέψεις κάπως το υλικό, σου ξεφουρνίζει ο Λόγιος Βύρων κι άλλα, στο μεταξύ τα γράφουνε άλλοι, πάλι καλά από μια άποψη, κι ωστόσο δε σου κάνει καρδιά να το πετάξεις το υλικό σου, λες, κάπου θα τα βολέψω κάποτε
ας βάλω όμως τώρα μερικά από τα "προσεχώς", μπας κι έτσι ζοριστώ λιγάκι:
"ο Μπαμπινιώτης, άγγελος του δημοτικισμού", νά, αυτό είναι υπόθεση τριών αράδων, όπως έλεγα, κι ωστόσο έκλεισε κιόλας χρόνος που μου σούρνεται
"το σαλτέριο και το θήορμπο, στην ορχήστρα του Τρίτου" και "η βέβηλη φυγή, πάλι του Τρίτου"
"η ντροπή της κυρίας Βαγενά και οι αναπλάσεις", αυτό τουλάχιστον το ξεκίνησα, μπορεί και να μου βγει επιφυλλίδα
"φεγγαράκι μου λαμπρό, φέγγε μου να κωπηλατώ: ω, ένα καινούριο κρυφό σχολειό ανακαλύφθηκε", γι' αυτό περιμένω φωτό, ελπίζω να μου 'ρθει σύντομα και έτσι να στρωθώ
"η αναστήλωση της βαρείας στο Πλανόδιον του Πατίλη", αυτό, αν έχει νόημα να γράψει κανείς μία από τα αξιοθρήνητα ίδια, το ρίχνω εδώ, μπας και τσιμπήσει λ.χ. ο Σαραντάκος
ώστε, ας μου το ευχηθώ, προσεχώς!
