Έρμη Αγγλία…
Ενδεικτικά, από σημερινή εφημερίδα:
«Δρέπουμε τους καρπούς όσων σπείραμε τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, δημιουργώντας μια κοινωνία με χονδροειδείς ανισότητες, με βάση την αξία “άρπαξε ό,τι μπορείς, όπως μπορείς”», επισήμανε στην άλλη πλευρά της Μάγχης ο βουλευτής των Εργατικών Τζον Μακντόνελ με άρθρο του στον Γκάρντιαν.
«Μια κοινωνία πλιατσικολόγων δημιουργημένη από τους βουλευτές και τις σκανδαλώδεις δαπάνες τους, τους τραπεζίτες και τα μπόνους τους, τις φοροδιαφεύγουσες επιχειρήσεις, τους δημοσιογράφους που υπέκλεπταν κινητά τηλέφωνα, τους αστυνομικούς που έπαιρναν μίζες…»
διαβάστε τη συνέχεια...
Βαθύτερα αίτια στις ταραχές που ξέσπασαν στο Λονδίνο από το γεγονός ότι ένας νεαρός έπεσε νεκρός από τις σφαίρες της αστυνομίας, βλέπει ο Άλαστερ Κάμπελ, γκουρού επικοινωνίας της εποχής των νέων Εργατικών του Τόνι Μπλερ. «Στην καρδιά αυτών των ταραχών και της βίας που ξέσπασε αυτές τις μέρες, υπάρχει η αίσθηση από την πλευρά ενός μεγάλου μέρους των νεότερων γενεών, στην πρωτεύουσα και άλλες περιοχές της χώρας, ότι γι’ αυτούς δεν υπάρχει μέλλον, ούτε σεβασμός, ούτε ενδιαφέρον.»
Έρμη Αγγλία, πνιγμένη στους «ενοχικούς μεσήλικες» και τον «προοδευτικό λυρισμό» τους…
Ούτε έναν Απόστολο Δοξιάδη δεν έχεις, ούτε έναν Τάκη Θεοδωρόπουλο, έναν Στάθη Καλύβα, έναν… έναν… έναν…
αλλά και έρμοι εμείς
Διαβάζω, στην ίδια πάντα εφημερίδα:
«Πέντε ημέρες αφότου ξέσπασε η αναταραχή, μετά από μια διαδήλωση διαμαρτυρίας στο Τότεναμ για τον θάνατο ενός 29χρονου μαύρου από αστυνομικά πυρά, τόσο ο πρωθυπουργός όσο και η αστυνομία της Βρετανίας επιμένουν να μιλούν για “εγκληματίες” και “χούλιγκαν”, χωρίς να κάνουν καμία αναφορά, καμία σύνδεση, με τις ιδιαίτερες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες, το μαχαίρι στις κρατικές δαπάνες και μαζί στα κοινωνικά επιδόματα, που ήρθαν να επιδεινώσουν ήδη προϋπάρχοντα προβλήματα.»
Αν δεν έγραφε π.χ. για Τότεναμ και 29χρονο μαύρο και Βρετανία, θα ήταν κάλλιστα ένα κείμενο για τα δικά μας, ας πούμε τα τωρινά ή του Δεκέμβρη του 2008. Μόνο που σ' αυτή την περίπτωση θα επέσυρε τη χλεύη και τη μήνι οργανικών και μη διανοουμένων, όπως καληώρα των παραπάνω, πως δηλαδή αποτελεί «προοδευτικό λυρισμό» «ενοχικών μεσηλίκων» κτλ.
Το κυριότερο, θα καταγγελλόταν έως τη Βουλή, σαν μανιφέστο εμπρηστικό, του Σύριζα βεβαίως, που έμμεσα υποθάλπει, υποκινεί κτλ. τη βία, κτλ. κτλ. κτλ.
ΥΓ. Καλά, η αυγουστιάτικη διάλυση, ας πρόσεχα κι εγώ όμως... Που πρώτα έγραψα και μετά άνοιξα το μπαζ, και είδα, δυο μέρες μάλιστα παλιό, τον δύτη των νιπτήρων! Μ' έκανες κομμάτια, δύτη, πράσινο πιο πολύ κι από πασόκ από τη ζήλια...
