Ο 13ος μισθός

Δώδεκα χρόνια επιφυλλίδες στα «Νέα», ο 13ος θέλησε να σταθεί στο ύψος του και να επαληθεύσει τις προλήψεις που τον αφορούν: η συνεργασία μου με την εφημερίδα σταμάτησε.

Η σελίδα, δεκαπενθήμερη επί 12 χρόνια, «Μικρά γλωσσικά» πρώτα, «Τα αδέσποτα» έπειτα, εβδομαδιαία με το έμπα ακριβώς του 13ου και με την ονομασία «Στην αγορά», αποχωρεί –την αποχωρούν, για την ακρίβεια. Περικοπές, υποτίθεται, ή όντως (καθώς το «Βιβλιοδρόμιο», όπου στεγαζόταν η στήλη, από τις 16 σελίδες έφτασε τις 6), δεν έχει ίσως τόσο σημασία.

Σημασία έχει πως η σελίδα φεύγει χορτάτη, α ναι, και με το παραπάνω.

Αν τώρα αυτή η «αποστρατεία» σταθεί αφορμή να επαναδραστηριοποιηθεί το μπλογκ, παναπεί κυρίως να ξεκουνηθώ να γράφω όσα μου μαζεύονται σε στοίβες χαρτιά, χαρτάκια και παραχαρτάκια, ευελπιστώ τότε πως θα στρωθώ να γράψω κι έναν σαν απολογισμό: τι στο καλό, δώδεκα χρόνια ήταν αυτά, πάνω από 300 επιφυλλίδες, ολοσέλιδες, παλιά ακόμα και δισέλιδες, εκατοντάδες χιλιάδες λέξεις!

Το θέμα είναι να νικήσει η ματαιοδοξία τη δομική τεμπελιά μου, και τότε πολύ θα το διασκέδαζα να με διαφημίσω, ασύστολα, μέσα απ’ τα καλά, αλίμονο, όσο κι απ’ τα κακά έως χείριστα που προκάλεσε σαν αντίδραση η εργασία αυτή, κυρίως η γλωσσική, που ήταν και η μερίδα του λέοντος, με την έκδοσή της σε βιβλίο.