διαφημίζουμε (2), ή η Λευκή, η μέταλ και ο Γιάννης Χρήστου

διαφημίζουμε, πάντοτε ασύστολα,

τους ιστότοπους των φίλων μας, βεβαίως της Λευκής Χριστίδου,


και τις επικείμενες (όχι «επερχόμενες», να ’χετε την ευχή του Χριστού, της Παναγίας και των αγίων Πάντων) εκθέσεις τους (2-22 Μαΐου στο CAID)




                                                * * *

αλλά και τους ιστότοπους αγνώστων μας, όταν είναι για τον Γιάννη Χρήστου

είχα υποσχεθεί να αναφερθώ εκτενέστερα σε μια βραδιά που οργάνωσαν τα νέα, άγνωστά μου παιδιά, αυτά που ετοιμάζουν μια ταινία για τη ζωή και το έργο του Χρήστου· νίκησε άλλη μια φορά η τεμπελιά, πέρασε καιρός, δεν έχει νόημα να γράψω τώρα, έχει όμως νόημα να πω για το εξαιρετικό δείγμα της δουλειάς τους που μας έδειξαν και που αξίζει να την ενισχύσουμε: δείτε και μόνοι σας λοιπόν στο σάιτ, και, αν νομίζετε, κάντε κλικ στο donate, στο κάτω μέρος της αρχικής σελίδας


                                                * * *

επίσης, διαφημίζουμε ενθουσιωδώς τις εκπομπές αγνώστων μας, το School-Tube, μια καινούρια εκπομπή της ΕΤ1 (Σάββατο 6 μμ --και επανάληψη Κυριακή προς Δευτέρα, 00.45, αλλά από τη ΝΕΤ) που καταγράφει την καθημερινότητα των εφήβων σε όλη την Ελλάδα

από την εκπομπή στις Σέρρες κρατώ τη μεγαλειώδη ατάκα του 15χρονου Αλέξανδρου για τη μουσική μέταλ: «Στη μέταλ βασικά έχω ακούσει την περισσότερη αγάπη από κάθε άλλο είδος»! («Η μέταλ είναι μία μουσική που είναι γεμάτη συναισθήματα» είχε πει προηγουμένως· «όχι αυτό που νομίζουν οι περισσότεροι, ότι είναι μια μουσική που έχει μόνο μίσος, θυμό…»)

και στέλνω χαιρετίσματα π.χ. στον παλιό φίλο αλλά πλέον Ιερεμία της κυριακάτικης Καθημερινής που νομίζει πως άλλη είναι η «χαλασμένη» «νεολαία που μουντζώνει»...