Αναθυμιάσεις μονοξειδίου του άνθρακα - Τα τρακτέρ στα χωριά σας! - Πεφτώντων των ιδρώτων...

(Εφημερίδα των συντακτών, 9 Μαρτίου 2013) 

Αναθυμιάσεις μονοξειδίου του άνθρακα

«Ως φοιτητής στη Θεσσαλονίκη έμενα (μαζί με άλλους 3) σε μια πολυκατοικία [...] χωρίς θέρμανση και ζεστό νερό. Ποτέ μου δεν το βίωσα ως έλλειψη. Η φοιτητική ζωή δίνει τέτοιες “εντάσεις” που η έλλειψη θέρμανσης δεν ήταν καν μικροπρόβλημα»: Σχόλιο αναγνώστη, στο ίντερνετ, σ’ ένα από τα ουκ ολίγα άρθρα ηθικού πανικού για όσους χρέωσαν στη μνημονιακή εποχή τον θάνατο των φοιτητών στη Λάρισα από μαγκάλι.

Σίγουρα είναι υπερβολή η απόδοση ηθικής αυτουργίας στον Στουρνάρα, δεν γίνεται όμως να μη βλέπεις στην υπερβολή την απόγνωση. Και τότε βρίσκω ανατριχιαστικό το μένος που χαρακτηρίζει τα άρθρα αυτά. Πάντα στη γραμμή των τελευταίων ετών. Όπου μισή κουβέντα παραπάνω να ειπωθεί, οσοδήποτε αδέξια αντίδραση στη Νέα Εποχή, θα πέσουν βροχή οι σημειολογικές αναλύσεις, θα απογειωθεί η ορθοφροσύνη, μαζί με το απροκάλυπτο ηθικό λιντσάρισμα, από κανάλια προπαντός και οργανικούς διανοούμενους.

Έτσι και τώρα, πήρε κι έδωσε ο κολασμός των θυμάτων, που δεν ήξεραν για το μονοξείδιο του άνθρακα, που για χαβαλέ άναψαν το μαγκάλι, γιατί σιγά μην κρύωναν κτλ.

Κι αν επιτέλους κρύωναν, ας καίγαν… παντεσπάνι!

Αυτές κι αν είναι θανατηφόρες αναθυμιάσεις!

Τα τρακτέρ στα χωριά σας!

Αρχές της δεκαετίας του 2000, όταν έχει γιγαντωθεί ο στόλος των τζιπ μεγάλου κυβισμού, ο ίδιος ο πρόεδρος της αυτοκινητοβιομηχανίας Φορντ αναγνωρίζει τις ρυπογόνες επιπτώσεις τους στο περιβάλλον· ο δήμαρχος του Λονδίνου προτείνει διπλάσια διόδια για να μπαίνουν στο κέντρο της πόλης, το δημοτικό συμβούλιο του Παρισιού συζητάει απαγόρευση της κυκλοφορίας τους στο κέντρο, στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ ο πολιτικός ακτιβιστής Ραλφ Νέιντερ παρεμβάλλεται δυναμικά στην κούρσα Μπους-Γκορ με κεντρικό σύνθημα «Πατήστε φρένο στα 4Χ4», εδώ οι συγκοινωνιολόγοι ζητούν κι αυτοί την απαγόρευσή τους στο κέντρο, όπως συμβαίνει με τα φορτηγά, ειδικό φόρο προτείνει ο Σταύρος Δήμας, επίτροπος για το Περιβάλλον, κτλ.

Παράλληλα, στο Παρίσι και σε άλλες πόλεις της Γαλλίας, ομάδες νεαρών ξεφουσκώνουν τα λάστιχα μεγάλων τζιπ, που τα χαρακτηρίζουν «αντικοινωνικά αστικά άρματα μάχης», και η Αστυνομία εκφράζει αρχικά την αμηχανία της, αφού δεν υπάρχει καταστροφή περιουσίας, άρα και αδίκημα. Αντικοινωνικά, ούτε λόγος· η αγορά τους και μόνο συνιστά αντικοινωνική πράξη, όταν ξέρει ο άλλος για πού το αγοράζει και πού το κυκλοφορεί.

Έτσι, το καταχάρηκα το ωραίο που άκουσα: «Τα τρακτέρ στα χωριά σας!» Στα όρια εγκεφαλικού ο τζιπούχος! Ψιλορατσιστικό, θα πείτε, όμως το μόνο που μπορεί να τον αγγίξει. Δεν το δοκιμάζουμε;

(η φωτό από το kazani.gr)

Πεφτώντων των ιδρώτων…

«Γιατί το απαραίτητο μέλλον είναι η τυπική χύση των δακρύων», «η κορυφή της μήλου των μαγούλων υψώνεται», «κυμαίνονται τα κύματα», «οι φουρκέτες σε σχήμα φοίνιξ», «έσφιξε τον λαιμό των ξυλακίων», και το απαράμιλλο: «πεφτώντων των ιδρώτων»!

Σπαρταριστά ευρήματα, που τα οφείλουμε στην Κατερίνα Σχινά («Όχι “χύση δακρύων” για το ΕΚΕΒΙ», The Books' Journal, Φεβρ. 2013), από Ανθολογία Σύγχρονης Κινεζικής Ποίησης, έκδοση του υπουργείου Πολιτισμού για να τιμηθεί η Κίνα στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου της Θεσσαλονίκης το 2010. Οφείλω να σημειώσω πως η Κ.Σ. χρησιμοποιεί τα ευρήματά της υπέρ του καταργημένου από το υπουργείο ΕΚΕΒΙ, ενώ προσωπικά έχω πάρει αντίθετη θέση –αυτό είναι όμως άλλη ιστορία. Τώρα, ας μείνουμε στην καταγέλαστη παραγωγή του υπουργείου, που ξεμπέρδεψε απ’ τα δύσκολα, αναθέτοντας τη μετάφραση στον ιντερνετικό αυτόματο μεταφραστή.

Ο οποίος χαρίζει πάντα λυτρωτικό γέλιο. Αντίδωρο, στίχοι από το «Non, je ne regrette rien» της Πιαφ, σε αυτόματη μετάφραση κι αυτοί, όπως τους είχε παρουσιάσει πριν από λίγα χρόνια μια αξιόλογη νεανική θεατρική ομάδα: «όχι, δεν λυπάμαι για τίποτα / είμαι πληρωμή, σκουπίζω, ξεχνώ, / παράφρων της διάβασης. [...] Σκουπίστε τις αγάπες [...] / Σκουπίστε Σκουπίστε για πάντα / Επισκεύασα το μηδέν».

Δεν μπορώ να μαντέψω τι κρύβονται πίσω από τα κινέζικα κινεζικά, όμως ο «παράφρων της διάβασης» π.χ. είναι τάχα μετάφραση του: je me fous du passé = «δε με νοιάζει το παρελθόν», και το «επισκεύασα το μηδέν»: je repars à zéro = «ξεκινάω απ’ το μηδέν».

Ολόκληρο το μηδέν, που λένε οι λαχειοπώλες.