Παραλλαγές σε έναν Πρετεντέρη

(α) Το ντοκτορά του Γιάννη

Ο γνωστός χούλιγκαν των γηπέδων και της δημοσιογραφίας χουλιγκάνισε άλλη μία φορά: «Ζωή Κασιδιάρη», από το όνομα της Ζωής Κωνσταντοπούλου και του Ηλία Κασιδιάρη, ήταν ο τίτλος της κυριακάτικης επιφυλλίδας του, ντοκτορά δηλαδή στη θεωρία των δύο άκρων.

Εκπομπές επί εκπομπών, με τα χεράκια σταυρωμένα μπροστά στους δασκάλους Καρατζαφέρη, Άδωνη, Βελόπουλο, Βορίδη, μεγάλωσε ο Γιάννης, έγινε Πρετεντέρης.

(β) Ο αυτουργός

«Ζωή Κασιδιάρη», από το όνομα της Ζωής Κωνσταντοπούλου και του Ηλία Κασιδιάρη, ο τίτλος της κυριακάτικης επιφυλλίδας του Πρετεντέρη.

(φωτ. του Ιού)

Ο αυτουργός, φυσικός αυτουργός, της ανόδου της ακροδεξιάς, με τη συστηματική προβολή των αστέρων του νεόκοπου τότε Λάος: Καρατζαφέρη, Άδωνη, Βελόπουλου, Βορίδη, στη γραμμή του κυρίαρχου τότε ΠΑΣΟΚ να κόψουν ψήφους από τη ΝΔ πριμοδοτώντας το Λάος και βάζοντάς το έτσι στη Βουλή, τακτικός έπειτα σιτιστής όλων αυτών, εθνοπατέρων πλέον, ώσπου κάπως έτσι φτάσαμε στη Χρυσή Αυγή, ο αυτουργός λοιπόν αυτός ενοχλείται τώρα με το ένα «άκρο», που τον εμποδίζει να γυαλίζει τα παπούτσια του άλλου…

Το πλυντήριο του πλυντηρίου, ω πλυντήρια

«Τους ρώτησα επανειλημμένα αν έχουν σχέση με τον ναζισμό, αν θαυμάζουν τον Χίτλερ, απαντούσαν κατηγορηματικά: “Όχι! Εμείς είμαστε εθνικιστές!”» είπε ο Τράγκας στον Θέμο, με έκφραση που δήλωνε πως τι να κάνει κι αυτός, σηκώνει τα χέρια ψηλά.

Η αρχή είναι γνωστή, ο γνωστός Τράγκας, ημέρα Κυριακή, κάνει εκπομπή με 4 της Χρυσής Αυγής, τους αερίζει και χαριεντίζεται μαζί τους, γίνεται ντόρος, ημέρα Δευτέρα ο γνωστός Θέμος καλεί στην εκπομπή του τον Τράγκα. Το πλυντήριο του πλυντηρίου, ο πλύνας τον πλύναντα.

Και μεταξύ άλλων, η «απορία» του Θέμου, αν τους ρώτησε ο Τράγκας για τις σχέσεις τους με ναζισμό και Χίτλερ, για να έρθει η απάντηση που μετέφερα εδώ από μνήμης, πλην πιστότατη στο πνεύμα.

Μα αυτό ακριβώς είναι το πλυντήριο, έτσι λειτουργεί πάντα: ρωτάς, απαντούν αυτό που θέλουν, ανταπάντηση δεν υπάρχει, άρα μένει ο αυτοαθωωτικός λόγος των άλλων, ο προπαγανδιστικός κτλ.

Άγνωστο αν παρακολουθεί, όπως θα όφειλε πάντως, ο εκάστοτε Τράγκας τα πλήθος αδιάσειστα ντοκουμέντα που έρχονται συνέχεια στη δημοσιότητα, εν προκειμένω για τη σχέση των Χρυσαυγιτών με τον ναζισμό ή τον θαυμασμό τους για τον Χίτλερ. Σημασία έχει ότι τέτοιος αντίλογος δεν ακούστηκε.

Το ίδιο γίνεται πάντα, το ίδιο έγινε πάντα, με τον Κασιδιάρη στη Στάη, με τον Μιχαλολιάκο στον Σταύρο Θεοδωράκη, ξανά με τον Μιχαλολιάκο σ’ εκείνο τον Μπογδάνο, τώρα με τους 4 στον Τράγκα, πάντοτε οι Χρυσαυγίτες αποστόμωσαν οικοδέσποινες και οικοδεσπότες και κράτησαν θριαμβευτικά τον τελευταίο λόγο.

Γι’ αυτό τους καλούν;

Έλληνες λαθρομετανάστες

Το Ασοσιέιτεντ Πρες αποφάσισε να απαγορεύσει τη χρήση του όρου «λαθρομετανάστης» (illegal immigrant) στις ανακοινώσεις του: «Είχαμε θεωρήσει παλαιότερα ότι ο όρος αυτός ήταν η καλύτερη επιλογή. Πιστεύαμε όμως ότι η πάντα εξελισσόμενη αγγλική γλώσσα θα οδηγήσει σε μια διαφορετική επιλογή, και συνεχίσαμε έτσι τη συζήτηση σχετικά με τη χρήση του όρου αυτού».

Σε αναζήτηση νέου όρου βρίσκονται και οι Τάιμς.

Γλωσσικές απλώς αλλαγές, ή αλλαγή αντίληψης της πραγματι-κότητας, άρα, μακάρι, και συνείδησης;

Και η δική μας πραγματικότητα; Μοιάζει ανέλπιδη, εκτός κι αν γειωθεί επιτέλους στη γνώση, ακριβέστερα στην αυτογνωσία:

(η μία εκδοχή -η άλλη είναι οι θαλασσοπνιγμένοι)

Και θυμηθούμε (ή μάθουμε!) ότι η σύνθετη λέξη «λαθρομετανάστης» σχηματίστηκε για να δηλώσει τους Έλληνες που έφευγαν χωρίς χαρτιά στις ΗΠΑ, στις αρχές του 20ού αιώνα, και που η τραγική μοίρα τους αποτυπώνεται στις ελληνικές εφημερίδες της εποχής: έχει γράψει και ξαναγράψει πιο παλιά ο Ιός, ο Ν. Σαραντάκος στο ιστολόγιό του, έχω γράψει κι εγώ, ενώ τελευταία διάβασα ένα συνταρακτικό κείμενο του Γιάννη Μαργιούλα, «Ο παππούς Βαγγέλης και άλλες ιστορίες για πνιγμένους», στο ιστολόγιο Το Καραβάνι στην κοινωνία της αλληλεγγύης και της αντίστασης. Εκεί παρατίθεται άρθρο εφημερίδας του 1927, όπου οι Αμερικανοί δουλέμποροι, για να μη συλληφθούν, ρίχνουν στη θάλασσα 450 «λαθρομετανάστες», «εξ ων οι περισσότεροι Έλληνες και Πολωνοί»…

Αναζητήστε το: κείμενο για τα αναγνωστικά μας.