Και βέβαια χτενίζεται...

Με τίτλο "Ένα 'ντιμπέιτ' που δεν θα γίνει ποτέ" ο γνωστός θεολόγος και παραταύτα καθηγητής φιλοσοφίας Χρήστος Γιανναράς στην Καθημερινή 9/9 θέτει "αμείλικτα" ερωτήματα στον "νηφάλιο και ανιδιοτελή οπαδό" πρώτα της ΝΔ και έπειτα του ΠΑΣΟΚ, που η απάντησή τους, εννοείται, αποκλείει την υπερψήφιση των δύο μεγάλων κομμάτων.

διαβάστε τη συνέχεια...

Πώς αρχίζει η επιφυλλίδα; Ερωτάται ο νηφάλιος κτλ. Νεοδημοκράτης:

«Παρουσίασε ποτέ η Ν.Δ. θέση, άποψη ή πρόταση διαφορετική από του ΠΑΣΟΚ για τη διδασκαλία της γλώσσας στα σχολεία; Εξέθεσε ποτέ τον παραμικρό προβληματισμό για πιθανή υποβάθμιση της γλώσσας στη σχολική εκπαίδευση, για τα γραμματικά, συντακτικά, νοηματικά λάθη, τη λεξιπενία, την αναπηρία της σκέψης, της κρίσης, της έκφρασης στον δημόσιο βίο;

»Εξήγησε ποτέ η Ν.Δ. γιατί συμπλέει με το ΠΑΣΟΚ στη στανική επιβολή του μονοτονικού συστήματος γραφής; Γιατί απέρριψε η νεοδημοκρατική κυβέρνηση την πρόταση βουλευτή της να επιτραπεί η ελεύθερη επιλογή και χρήση τόσο του μονοτονικού όσο και του πολυτονικού συστήματος στις δημόσιες υπηρεσίες;»

Ακολουθούν και άλλα κρίσιμα ερωτήματα:

αν λ.χ. η ΝΔ "εξέφρασε ποτέ αντίρρηση για την ασυδοσία της αμφίεσης και της εμφάνισης των μαθητών στα σχολεία...",

έπεται (χαμηλότερα δηλαδή στην ιεραρχική κλίμακα;) το ερώτημα αν ο Νεοδημοκράτης "Θα ξαναψηφίσει το κόμμα που συνέπαιξε στην απόπειρα να παρακαμφθεί και απαξιωθεί ο συνταγματικός καθορισμός των στόχων της εκπαίδευσης, να χλευαστεί η πιστότητα στην ιστορική μνήμη και η λαϊκή αίσθηση πατρίδας, έσχατα ερείσματα αυτοσεβασμού του σημερινού Ελληνα;" και άλλα διάφορα,

αλλά εμείς θα μείνουμε στα πρώτα, αφού ιεραρχούνται εξάλλου έτσι, αυτά που εκφράζουν τη βαθιά αγωνία του θεολόγου και παραταύτα καθηγητή της φιλοσοφίας Χρ. Γιανναρά, την αγωνία για τη γλώσσα!

Είκοσι τόσα χρόνια πριν ο κ. Γιανναράς είχε αποφανθεί στους μελοδραματικότερους τόνους πως Finis Graeciae, έθνος μαζί και γλώσσα, τρισαλί, πως όλα είχαν ήδη σβηστεί από προσώπου της γης. Και ήταν τόση η πίστη του γι' αυτό το finis, που το φερώνυμο δοκίμιό του το ανατύπωνε από συλλογής εις συλλογήν, έτσι όπως περιφέρει έκτοτε, θλιβερός γυρολόγος, τις κραυγαλέα ανεπιστημονικές θέσεις του, που έστω και μόνο το εικοσάχρονο διάστημα από τότε που χτύπησε πένθιμα την καμπάνα ώς τις σημερινές μέρες που αναπαράγει αυτιστικά τα ίδια και τα ίδια (άντε με την παρεμβολή κανενός νηφάλιου τάχα και μετριαστικού επιθέτου όπως "πιθανή" [υποβάθμιση]) θα έπρεπε να τον είχε πείσει αν όχι να ζητήσει μισή συγνώμη τουλάχιστον να σιωπήσει.

Αλλά η τσίπα, καθότι λέξη λαϊκή, δεν απαντάται σε υψηλόφρονα θεολογικά ή άκρως φιλοσοφικά κείμενα και πνεύματα...