στις επάλξεις [17], τηλεμαχία; άπαπα! αγχιμαχία!

ήρθε κι έφυγε και το φετινό ντιμπέιτ, πέρασε πήρε το μερτικό της υπερήφανη και η χλαμυδοφόρος "τηλεμαχία", μα νά, εγεννήθη ημίν, χλαμυδοφοροτέρα η "αγχιμαχία"

διαβάστε τη συνέχεια...

"τηλεμαχία", ως γνωστόν, η αχρείαστη πλην λογιόστροφη απόδοση του ντιμπέιτ, που δέχτηκε μάλιστα εξαρχής και την ακόμα πιο λογιόστροφη αντίδραση, πως είναι, λέει, λάθος το τηλε- αφού εκφράζει απόσταση, σαν να μην είχαν άκουσαν ποτέ οι ακραιφνείς τα πλήθος σύνθετα με το τηλε- (από την τηλεόραση), όπως τηλεπαράθυρα, τηλεκριτικός κτλ.

και ιδού, στο Βήμα της παραπάνω Κυριακής (31.5.09), Ζουράρις:

«ο όρος τηλεμαχία δεν πρέπει να λέγεται, είναι ακατάλληλος, κακόζηλος όρος, γιατί σημαίνει ότι κάποιοι “τηλεμάχονται από μακριά”, ενώ οι πολιτικοί αρχηγοί, έτσι όπως στήθηκε το σκηνικό, μάχονται δίπλα δίπλα, σχεδόν ακουμπά ο ένας τον άλλον. Ορισμένοι αγράμματοι δημοσιογράφοι επέβαλαν τον όρο τηλεμαχία. Επομένως, αν θέλουν να κρατήσουν τη λέξη μάχη, να την πουν αγχιμαχία, δηλαδή “μάχομαι από κοντά”...»

και ακολουθεί, στο υπόλοιπο ζουράρειο, η χρήση του αρτιγέννητου όρου δις, προς γνώσιν και συμμόρφωσιν