στις επάλξεις [19] γνωστές αρεζμάρες, ή "παρακμή είναι κυρίως η έλλειψη νοήματος"

από τη "Βιβλιοθήκη" της Ελευθεροτυπίας 11.9.09, σημείωση σε εκτενές άρθρο για το Τρίτο στεφάνι του Ταχτσή:

διαβάστε τη συνέχεια:

«Αναρωτιέται κανείς γιατί ο επιμελητής του Τρίτου στεφανιού -αν υπάρχει τέτοιος- έκρινε ότι το βιβλίο στη νέα του έκδοση έπρεπε να κυκλοφορήσει με το μονοτονικό σύστημα γραφής και κυρίως από πού πήρε την άδεια για να το κάνει. Στοιχειώδης αρχή της φιλολογίας και της βιβλιογραφίας είναι τα κείμενα και τα βιβλία να εκδίδονται πάντα στη μορφή που τα εξέδωσε ο συγγραφέας τους. Το αγνοεί αυτό ο επιμελητής της παρούσας έκδοσης; Και ποιο είναι το νόημα τούτης της αλλοίωσης; Ότι οι τόνοι είναι βάρος περιττό, άχθος ακόμα και για το Τρίτο στεφάνι ή ότι το πολυτονικό σύστημα είναι κάτι παρωχημένο, άγνωστο, φόβητρο της συντήρησης και στρυφνό; Δεν θα ισχυριζόμουν ότι η τωρινή πνευματική κατάσταση στη χώρα μας, που όλοι κάθε μέρα διαπιστώνουν, είναι αποτέλεσμα μόνον αυτής της γλωσσικής ανεπάρκειας, του αφελληνισμού καλύτερα, που έφερε το μονοτονικό σύστημα στη διοίκηση και κυρίως στην εκπαίδευση. Παρακμή άλλωστε δεν είναι η παραλυσία, τα γηρατειά ή η κούραση: παρακμή είναι κυρίως η έλλειψη νοήματος».

Ω γιες, ω γιες: «παρακμή είναι κυρίως η έλλειψη νοήματος»!

Και τελειώνει η σημείωση:

«Ο Κώστας Ταχτσής στον σύντομο βίο του πολέμησε πολλές εκτρωματικές καταστάσεις της νεοελληνικής ζωής. Ας μην του φορτώσουμε μεταθανάτια και το έκτρωμα της μονοτονικής γραφής».

Υπογράφει ο Χάρης Μεγαλυνός, τα μάλα, εικάζω, δυστυχής, που αυτουνού του φορτώνουν προθανάτια το έκτρωμα της μονοτονικής γραφής...



Απροπό, κάτι λίγα για την "αρχή της φιλολογίας [!] και της βιβλιογραφίας [!!] [ότι] τα κείμενα και τα βιβλία [πρέπει] να εκδίδονται πάντα στη μορφή που τα εξέδωσε ο συγγραφέας τους" βλ. εδώ.