τσάτσος μεν, Διορθωτής δε, με δέλτα κεφαλαίο

Γράφεις, γράφεις, ιδρώνεις να σε προσέξουν μια στάλα, πολεμάς να υπάρξεις, κι έρχεται ο άλλος και σε σβήνει με τη μία. Τίποτα, ούτε τ’ όνομά σου… Κι ακόμα χειρότερα, λέει, δηλαδή αποκαλύπτει, πως άλλοι σε βάλαν να τα γράψεις. Κοινώς πως είσαι τσάτσος, φτωχομπινές πουλημένος…

Έγραφα λοιπόν για το αιωνίως καπελωτικό ΚΚΕ, κι είχα και πρόσφατο παράδειγμα τον υποψήφιο ευρωβουλευτή του Ν. Μπογιόπουλο, κι έλεγα, άντε, να με περιλάβει στο στόμα του το Κόμμα, να νιώσω κάποιος επιτέλους και εγώ…

διαβάστε τη συνέχεια...

Κι έρχεται ο σύντροφος Μπογιόπουλος μ’ ένα σύντομο σχόλιό του, κι ούτε τ’ ονοματάκι μου, όπως είπα, δεν ανάφερε, ούτε αντικομμουνιστή με χαρακτήρισε, ούτε πράκτορα της CIA, ούτε τίποτα.

Ίσα ίσα, βρήκε ο σατανικός τον τρόπο να με εκμηδενίσει, βάζοντάς τα με τον διευθυντή της εφημερίδας αντί μ’ εμένα, οϊμένα.

Ιδού (Ριζοσπάστης 4.12.09):

«Παντελής... ευπρέπεια

»Το άρθρο που δημοσιεύτηκε το περασμένο Σάββατο στα Νέα, ήταν τόσο υστερικό που κατάντησε να εξελιχθεί άκρως διασκεδαστικό. Ήταν, όμως, και αποκαλυπτικό. Ένα τέτοιο κείμενο

»--όπου, πέραν των προσωπικών ύβρεων που περιείχε, ο ευπρεπής συντάκτης εγκαλεί το ΚΚΕ επειδή όταν αναφέρεται στον Άρη Βελουχιώτη και τον Νίκο Πλουμπίδη δε ζητάει πρώτα (το ΚΚΕ!) την ...άδεια (!!) του ευπρεπούς συντάκτη--

»το γεγονός ότι δημοσιεύτηκε στα Νέα, στα Νέα του κ. Παντελή Καψή, καθιστά εμφανές πως μπορεί ο (ευπρεπής) συντάκτης του να έχει το όνομα, αλλά άλλος έχει τη ...χάρη».

Ασχετοσχετικό:

Όποιος αναγνώστης βρει μία "προσωπική ύβρη" στο άρθρο μου κερδίζει ετήσια συνδρομή του Ριζοσπάστη

αν μάλιστα βρει δύο ή και παραπάνω, θα του χτυπάει την πόρτα το πρωί να του τον παραδίδει ιδιοχείρως ο σύντροφος Μπογιόπουλος.

                              * * *

Κι ό,τι είχα πέσει σε κατάθλιψη βαριά, ήρθε ο Σπύρος Α. Μοσχονάς, στην κυριακάτικη Καθημερινή, 6.12.09, να μου χαρίσει ένα κεφαλαίο: «ο Διορθωτής», γράφει για μένα, έτσι, με δέλτα κεφαλαίο –-ξανά, να το χορτάσω: «Διορθωτής»! και με το άρθρο το οριστικό: «ο Διορθωτής»!

Γράφει ο Σπ.Α.Μ. για άρθρο τού μη κατονομαζόμενου Γιανναρά, που το είχε σχολιάσει η μη κατονομαζόμενη Άννα Φραγκουδάκη και η επίσης μη κατονομαζόμενη αφεντιά μου: «Προφήτης» χαρακτηρίζεται ο Γιανναράς, «Κοινωνιολόγος» η Φραγκουδάκη, «Διορθωτής» εγώ, καταρχήν ίσοι και οι τρεις στα ατιμωτικά Τάρταρα της ανωνυμίας, παίρνω λίγο κεφάλι όμως εγώ, αφού η παραπομπή γίνεται αναπόφευκτα στο επώνυμο μπλογκ μου. Χα!

Φάτε τη σκόνη μου, Χρήστο Γιανναρά και Άννα Φραγκουδάκη! Μπορεί απλώς ένας απλός Διορθωτής εγώ, το έχω όμως το ονοματάκι μου, έστω εμμέσως.

Λεπτομέρειες:

Ο Σπύρος Α. Μοσχονάς, γνωστός Ουδέτερος ή Υπεράνω επιστήμονας, θεράπων των γνωστών ισοπεδωτικών εξισώσεων των δύο άκρων: πώς λέμε «μαύρος και κόκκινος φασισμός»; νά, καθαρευουσιανισμός και δημοτικισμός εν προκειμένω, γράφει για τον «Προφήτη», ο οποίος κατασκευάζει «γλωσσικό ομοίωμα» όταν επικεντρώνει την πολεμική του προς τον Γιώργο Παπανδρέου σε γλωσσικά ολισθήματα.

Και επισημαίνει ο Ουδέτερος ή Υπεράνω το αξιοσημείωτο ότι όσοι άσκησαν κριτική στον Προφήτη, «η Κοινωνιολόγος» και «ο Διορθωτής», κι αυτοί «γλωσσικό ομοίωμα» έφτιαξαν, καθώς ασχολήθηκαν με τα γλωσσικά του Γιανναρά.

Ας αφήσω τώρα το πόσο διαδεδομένη ανέκαθεν, εύλογη και νόμιμη είναι η αντιμετώπιση του άλλου με τα ίδια του τα όπλα, να κρίνεις λ.χ. γλωσσικά τον τιμητή της γλώσσας των άλλων, ηθικά τον τιμητή της ηθικής των άλλων κτλ.

το θέμα («λεπτομέρεια») είναι ότι στο σύντομο ποστ μου μόνο παρεμπιπτόντως σχολιάζω μια γλωσσική χρήση του Γιανναρά, με εμφανώς μικρότερα γράμματα, σαν σε υποσημείωση δηλαδή.

Και πώς το περιγράφει αυτό ο Ουδέτερος ή Υπεράνω; «Ο δε Διορθωτής [...] ασχολείται αποκλειστικά με τα “ψιλορημάδια ελληνικά” του Προφήτη».

Προσοχή στη λεπτομέρεια της λεπτομέρειας, στη λέξη «αποκλειστικά»: λέξη-μέτρο επιστημονικής δεοντολογίας, κοινώς επιστημονικού ήθους.

Που το ξέραμε κι απ’ άλλοτε, όταν π.χ. ο Υπεράνω μού απέδιδε φράση που ποτέ δεν είχα γράψει, κι αυτό σε κοτζαμάν επιστημονική ανακοίνωσή του!

Σούμα:

«Αγαθό διορθωτή» με είχε αποκαλέσει ο πρύτανης Γ. Μπαμπινιώτης, «διορθωτή» σκέτα μιαν άλλη φορά ο Σπ. Α. Μοσχονάς, και πολύ μ’ είχε πικράνει. Τώρα το «ο Διορθωτής» βάζει κάπως τα πράγματα στη θέση τους. Άμποτες ν’ αξιωθώ τον τίτλο όλο κεφαλαία: «ΔΙΟΡΘΩΤΉΣ»!