"ο εξευτελισμός σου να γίνει τέλειος"
Δεν είναι από τα καλύτερα τραγούδια του Θεοδωράκη, είναι από τα πιο αδύνατα, ή και τα χειρότερα, ας το πούμε, αλλά τα Τραγούδια του αγώνα, στα οποία ανήκει, σφράγισαν μια εποχή, μια δύσκολη εποχή, εκφράζουν μια δύσκολη εποχή. Δεν ξέρω αν ζούμε, όπως λένε, με μια άσκοπη και κυρίως άτοπη ρητορεία, το τέλος της μεταπολίτευσης, αλλά σίγουρα ζούμε μιαν από άλλη άποψη δύσκολη εποχή. Κι ο παροιμιακός αυτός στίχος του Θεοδωράκη είναι ο πρώτος που μου ήρθε σήμερα το απόγεμα στο νου.
Η συμμετοχή του Λάος στην «κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας» είναι η ουσιαστική χρεοκοπία μας. Η συμμετοχή ειδικότερα του Άδωνη Γεωργιάδη είναι ό,τι μπορεί να μας ταπεινώσει πιο πολύ, να κάνει τέλειο τον εξευτελισμό μας.
Πιθανότατα, ή και σίγουρα, ο Άδωνης Γεωργιάδης δεν είναι ο χειρότερος στην ελληνική πολιτική σκηνή, ούτε ο πιο ακροδεξιός, ούτε ο πιο ρατσιστής, ούτε ο πιο εθνικιστής, ή κι ο πιο αγράμματος, ούτε, τέλος, το μοναδικό και χειρότερο μιντιακό κατασκεύασμα.
Όμως η άνοδος στην εξουσία του εμπρόθετου, και επιδεικτικού, αν όχι προκλητικού, καραγκιοζισμού είναι η πανηγυρικότερη πτώση η δική μας.
Η συμμετοχή του Λάος στην «κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας» είναι η ουσιαστική χρεοκοπία μας. Η συμμετοχή ειδικότερα του Άδωνη Γεωργιάδη είναι ό,τι μπορεί να μας ταπεινώσει πιο πολύ, να κάνει τέλειο τον εξευτελισμό μας.
Πιθανότατα, ή και σίγουρα, ο Άδωνης Γεωργιάδης δεν είναι ο χειρότερος στην ελληνική πολιτική σκηνή, ούτε ο πιο ακροδεξιός, ούτε ο πιο ρατσιστής, ούτε ο πιο εθνικιστής, ή κι ο πιο αγράμματος, ούτε, τέλος, το μοναδικό και χειρότερο μιντιακό κατασκεύασμα.
Όμως η άνοδος στην εξουσία του εμπρόθετου, και επιδεικτικού, αν όχι προκλητικού, καραγκιοζισμού είναι η πανηγυρικότερη πτώση η δική μας.
