διαλεγμένος και διαλεχτός

Ζόρικο το δίλημμα: (α) να ξεμπροστιάζει κανείς, να αφήνει έκθετο κάποιον στη γραφικότητά του ή στον ατόφιο λαϊκισμό και το ρατσισμό του ή (β) να μην του δώσει την ευκαιρία –να του τη στερήσει κιόλας, αν μπορεί– να μολύνει συνειδήσεις, τον αέρα π’ ανασαίνουμε, διάολε, για να μη λέμε μεγάλες κουβέντες για τον κοινωνικό ιστό κτλ.

Δεν την έχω την απάντηση, μια έτσι το βλέπω, μια αλλιώς. Αλλά τον Διαλεγμένο, νισάφι πια, σε κάθε του συνέντευξη (βλ. π.χ. εδώ και εδώ), να κομπάζει που δεν ψηφίζει, να αναστενάζει για την απουσία της 17 Νοέμβρη, τώρα (νά και κάτι καινούριο) για την έλλειψη στρατιωτικού νόμου, άρα και μιας χούντας, αδιάφθορης σαν την τελευταία («Οι χουντικοί δεν έκλεψαν, γιατί ήταν ιδεολόγοι» έφα σε άλλη του συνέντευξη, LifO, 29.6.11), και να αδωνιάζεται για τους ξένους, ακόμα και τους νόμιμους, που του χάλασαν τη χώρα Του:

διαβάστε τη συνέχεια...

Ξανά στην Ελευθεροτυπία, 19.11.11:

«Αυτό το 4μηνο γινόμαστε εντολοδόχοι μιας κυβέρνησης εκτός ελληνικών συνόρων...

»Εγώ θα τολμούσα να πω, όσο τραβηγμένο και επικίνδυνο κι αν είναι, ότι η χώρα αυτή τη στιγμή ήθελε έναν στρατιωτικό νόμο. Δεν μπορείς κύριε, ενώ καταβαραθρώνεται η χώρα σου και γίνεται εξαιτίας σου χαμός και στην Ευρώπη, να κάνεις τη μία διαδήλωση πίσω από την άλλη. Να παραλύει το σύμπαν. Δεν γίνεται το ΠΑΜΕ να μην αφήνει τον κόσμο να δουλέψει έστω δύο μήνες! Είναι παράνοια. Πρέπει να μπει ένας φραγμός».

«Στη συνέντευξη που πριν από δυο χρόνια μού δώσατε για την “Ε” μού είχατε πει: “Αν ήμουν εξουσία, θα πέταγα έξω όλους τους ξένους”. Συνεχίζετε να έχετε την ίδια ρατσιστική άποψη;

»Βεβαίως. Λέει “έχουνε χαρτιά”. Ποιος τους τα έδωσε; Και γιατί τους τα έδωσε; Είχαμε ανάγκη από εργατικά χέρια; Εδώ η χώρα παρέλυσε. Την αφήσανε ξέφραγο αμπέλι. Και ήρθαν όλα τα αποβράσματα. Δεν ήρθε και κανένας άνθρωπος της τέχνης και του πνεύματος, κανένας Παναχί, να πω “νά και κάποιος που ζήτησε άσυλο στην Ελλάδα”. Έχουμε μαζέψει όλο το κατακάθι της Ανατολής και της Ασίας».

«Μόνο χρυσαυγίτες υποστηρίζουν όσα λέτε.

»Ας με πούνε και φασίστα και χρυσαυγίτη. Χαίρομαι. Τα έχω όλα. Πειράζει; Αυτοί μού χάλασαν τη χώρα μου».

Αυτός μας χάλασε και μας χαλάει, σιγά τη χώρα μας, σίγουρα όμως τη διάθεσή μας.