Ο απατεώνας και ο άγιος

(Εφημερίδα των συντακτών 4 Μαρτ. 2017)

Γραφικοί, καλτ, θεατρίνοι κτλ., με τέτοιους χαρακτηρισμούς, που σίγουρα ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και πάλι λίγα λένε, αρνιόμαστε να πάρουμε στα σοβαρά διάφορους που χτίζουν καριέρα αυτογελοιοποιούμενοι, προσφέροντας θέαμα και εξασφαλίζοντας μια θέση στις σατιρικές εκπομπές, έπειτα στα παρακάναλα κι από κει στα «σοβαρά» κανάλια, σε λαϊφστάιλ κι έπειτα πάλι «σοβαρές» εκπομπές και πάνελ. Κι από κει στη Βουλή των Ελλήνων! Να διαφεντεύουν με δική μας εντολή τη ζωή μας –αυτοί ακριβώς που τους είχαμε διασκεδαστές και γελωτοποιούς, οι άρχοντες εμείς! Πρόεδρος κοινοβουλευτικού πλέον κόμματος ο ένας, αντιπρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο άλλος, και άλλοι, φευ ουκ ολίγοι. Είναι όμως κι άλλοι, που ακολούθησαν αντίστροφη πορεία: από τη Βουλή των Ελλήνων, καραγκιοζεύουν τώρα στα ΜΜΕ.

Για τον Πάγκαλο ο λόγος, που υπουργός επί δεκαετίες υπέγραψε τη χρεοκοπία της χώρας –μαζί με «τον τυροπιτά που δεν έκοβε απόδειξη»· τώρα στη σύνταξη αλλά όχι σε αποστρατεία, με καθημερινό σχεδόν βήμα σε ραδιόφωνα και εφημερίδες, φροντίζει να συντηρεί την εικόνα του με πιασάρικες ατάκες και ποζάτες αερολογίες.

Γράφει λοιπόν ο καθ’ ομολογίαν του απατεώνας Πάγκαλος, ακριβέστερα: μέλος «κυβέρνησης απατεώνων», για την οργουελιανή «νέα γλώσσα» (New speak), που εμφανίστηκε, λέει, και πήρε διαστάσεις με τους «Τσιπρανέλ», οι οποίοι είπαν την τρόικα «θεσμούς» κτλ. (Βήμα 26/2). Ώς εδώ συγκρατήθηκε ο Πάγκαλος, γιατί σε άλλα μεγάλα ήθελε να καταλήξει:

«Η προσπάθεια όμως δημιουργίας New speak συνεχίζεται. Προ ενός μηνός [!] περίπου εισήχθη [!] ένας νέος όρος, η λέξη “έμφυλος”. Ομολογώ ότι δεν τον εγνώριζα. Διαπίστωσα ρωτώντας γύρω μου και ανατρέχοντας σε λεξικά ότι πολλοί άλλοι μου διεκδικούσαν τη δάφνη της αγνοίας. Τελικά φαίνεται [!] ότι “έμφυλος” είναι κάποιος ή κάποια που ανήκει στις δύο βασικές ομοφυλοφιλικές ομάδες [!], είτε αποτελούνται από άνδρες είτε από γυναίκες, καθώς και όλους τους δυνατούς συνδυασμούς μεταξύ τους» ολοκληρώνει την αυτάρεσκη επίδειξη ανακρίβειας και ασυναρτησίας ο Πάγκαλος.

Γιατί, διαφορετικά, χρειάζεται απλώς μια στάλα παραπανίσιο μυαλό, κυρίως ήθος, για να καταλάβει πας μη Πάγκαλος, και χωρίς λεξικά, το επίθετο «έμφυλος»: πως η έμφυλη βία λ.χ. δεν είναι να πλακωθούν δυο άντρες στο ξύλο, αλλά να πλακώσει ο άντρας τη γυναίκα του στο ξύλο, η βία δηλαδή που έχει άξονα τις ανισότητες κατά φύλο –από τη χειροδικία ώς την κλειτοριδεκτομή.

Όμως ο Πάγκαλος, Πάγκαλος: «Επίσης θα πρέπει να προσθέσουμε στους εμφύλους, υποθέτω, τους παιδεραστές, τους κτηνοβάτες, τους νεκρόφιλους κ.ο.κ. Θου, Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου…» συνεχίζει, λες κι έμεινε τάχα να πει τίποτα παραπάνω. Εδώ εξάλλου ανταμώνει τις απόψεις του αγίου Πειραιώς, εξού και η συνειρμική επίκληση στα θεία, υποθέτω.

Εννοώ την ουσιαστικά εξίσωση ομοφυλόφιλων και κτηνοβατών την οποία διακονεί ο άγιος Πειραιώς, όταν επιμένει πως η αναγνώριση δικαιωμάτων στους ομοφυλόφιλους (π.χ. με το σύμφωνο συμβίωσης) είναι το πρώτο βήμα για την αναγνώριση της παιδεραστίας και της κτηνοβασίας, όπως υποτίθεται πως έχει γίνει στην Ολλανδία και τη Γερμανία.

Εδώ και χρόνια ο άγιος Πειραιώς επαναλαμβάνει κόπι-πέιστ (θεμιτό βεβαίως αυτό) τη σκοτεινή προφητεία του για το «ασύγγνωστο και τερατώδες κακούργημα εις βάρος του αιωνίου Θεού και του ανθρωπίνου προσώπου» που συντελείται «με την θεσμική αναγνώριση των αισχίστων παθών της ομοφυλοφιλίας σήμερα, της παιδοφιλίας αύριο (βλ. Ολλανδία) και της κτηνοβασίας μεθαύριο (βλ. Γερμανία)…»: αυτό όμως δεν είναι απλώς αθέμιτο, είναι «ασύγγνωστο και τερατώδες κακούργημα» απέναντι στο ποίμνιό του και στον Θεό του, αφού είναι ασύγγνωστο και τερατώδες ψεύδος!

Καταρχήν ο άγιος αλλά και νομικός ξέρει πως η πρώτη του επιστήμη δεν αναγνωρίζει άγνοια, αν αίφνης θέλει να μας πείσει ότι δεν ξέρει, κυρίως ότι δεν διάβασε τις επανειλημμένες δημοσιεύσεις και διαψεύσεις –όχι από εθνομηδενιστάς και κομμουνιστοσυμμορίτας, άγιε δέσποτα, αλλά π.χ. από το Χαμόγελο του Παιδιού. Που συνέβαλε και αυτό στο να μην αναγνωριστεί (π.χ. από τη Χάγη) κόμμα παιδεραστών στην Ολλανδία. Δεν υπήρξε δηλαδή ποτέ «θεσμική αναγνώριση» της παιδεραστίας στην Ολλανδία, όπως διατείνεται ο άγιος-και-νομικός: ένα κόμμα που ιδρύθηκε από τρία άτομα το 2006 δεν συγκέντρωσε ούτε καν τις 30 υπογραφές που χρειάζονταν για καθεμιά από τις 19 εκλογικές περιφέρειες, ώστε να μπορέσει να κατέβει στις εκλογές, και αυτοδιαλύθηκε το 2010. Εφτά χρόνια μετά, ο σεβασμιότατος επιμένει να διακινεί έναν άδηλης καταγωγής αλλά προφανούς σκοπιμότητας μύθο, με καρύκευμα τα περί κτηνοβασίας, που ούτε αυτή είναι «θεσμικά αναγνωρισμένη» στη Γερμανία ή αλλού (ίσα ίσα υπάρχει και σχετικός νόμος).

Γυρίζουμε όμως στον Πάγκαλό μας, που καταλήγει:

«Ας μας βοηθήσει ο Θεός. Φαίνεται ότι η κολασμένη φαντασία του ολοκληρωτισμού πρόκειται να μας προωθήσει και άλλες τέτοιες προτάσεις».

Όντως, ας μας βοηθήσει ο Θεός, ας μας φυλάει από την κολασμένη φαντασία Παγκάλων και άλλων.