Δημοσιογραφίας δόξα (α΄)

 (Εφημερίδα των συντακτών 27 Νοεμ. 2021)

* Τον συνάδελφό τους κήδευαν τις προάλλες, με τρίωρη στάση εργασίας, οι εργαζόμενοι στα μέσα σταθερής τροχιάς (ΗΣΑΠ, μετρό, τραμ), τον εργοδηγό του ΗΣΑΠ που βρήκε τραγικό θάνατο πάνω στη δουλειά του, όταν συγκρούστηκαν δύο συρμοί (που ο ένας τους είχε πρόβλημα με τα φρένα, και ήταν ειδοποιημένη η υπηρεσία –έχει σημασία αυτό).

Και ο Νίκος Ευαγγελάτος μας: «Η απεργία γίνεται για τον άνθρωπο που χάθηκε [!]. Τον τεχνικό ο οποίος έδινε κάθε μέρα τη ζωή του για να πηγαίνουμε όλοι στη δουλειά μας. Είπαμε πόσο σπουδαίος άνθρωπος ήτανε. Είπαμε πόσο προσηλωμένος στη δουλειά του ήτανε. Είπαμε ότι πρέπει να γίνει βαθιά έρευνα και προφανώς να αποζημιωθεί κι η οικογένεια. Αλλά αυτός ο άνθρωπος που ξύπναγε το πρωί, από τα χαράματα και τ’ αξημέρωτα, για να πάμε εμείς στη δουλειά μας, θα ’ναι άραγε ευχαριστημένος που σήμερα ταλαιπωρήθηκαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι;»

Η «ενσυναίσθηση», όπως λέμε τελευταία, ολίγος λυρισμός, και η τελική πρόταση του εισαγγελέα (Εισαγγελάτος γαρ): εις θάνατον –οι απεργοί, εννοείται.

Χρόνια και χρόνια Ευαγγελάτος, δεν χρειάζεται φαντασία να καταλάβει κανείς πώς γεμίζει καθημερινά στο Μέγκα τη σχεδόν δυόμισι ωρών «ενημερωτική εκπομπή» του (2 ώρες και 20 λεπτά, για την ακρίβεια!), πώς ξεφτιλίζει, επιδεικτικά θαρρείς και με μοναδικό τεατράλε ύφος, κάθε έννοια δεοντολογίας…

Παρεμπιπτόντως, σε πρόσφατη πάλι εκπομπή, σε είδηση για τις εξελίξεις στη Βόρεια Μακεδονία, μίλησαν διάφοροι ρεπόρτερ και αξιωματούχοι, από τη γείτονα κυρίως, όλοι «Βόρεια Μακεδονία» είπαν, ο Ευαγγελάτος, δύο φορές που χρειάστηκε, και τις δύο «Σκόπια» είπε.

Και έλαμψε στον ήλιο η περικεφαλαία τού Μακεδονομάχου.

* «Φότοσοπ ο Κώστας Αρβανίτης, ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, σε ανάρτησή του για το Πολυτεχνείο, έσβησε από τις κολόνες της πύλης το περίφημο και πασίγνωστο, διάολε, σύνθημα “Έξω αι ΗΠΑ”, αφού βεβαίως το κόμμα του ξεπουλήθηκε και μας ξεπούλησε στους Αμερικάνους…»: παραθέτω από μνήμης, μα σίγουρα λίγα λέω, από τα όσα έσουραν στον Αρβανίτη οι της «Ελληνοφρένειας» («Ελληνοφρενείας» τονίζει συχνά ο Καλαμούκης, μαζί με άλλες καθαρευουσιανιές).

Ομολογώ τους πίστεψα, ετοίμαζα και σχόλιο στο φέισμπουκ, με τίτλο «Να τα λέμε και τα δικά μας», και αναζήτησα την ανάρτηση του Αρβανίτη, για να βάλω την πειραγμένη φωτογραφία της ντροπής στη δική μου πια ανάρτηση. Και εύκολα διαπίστωσα όσα δεν είδε, ή δεν θέλησε να δει, η τυφλωμένη από τον Κνιτισμό της εκπομπή.

* Παρένθεση εδώ, για την πετυχημένη, ξαναλέω, σατιρική «Ελληνοφρένεια», απαράδεκτη όμως και μαζί αφόρητα ανιαρή στον πολιτικό της οίστρο: όχι σώνει και καλά επειδή πρόσκειται στο ΚΚΕ, αλλά επειδή ο φανατισμός της, στην καλύτερη περίπτωση, την οδηγεί σε αναπαραγωγή ψευδών ειδήσεων, που έχει αποδειχτεί δηλαδή η πλαστότητά τους (η βίλα του Τσίπρα, ο πατέρας του Τσίπρα κ.ά.), ανακριβειών, λειψών, άρα παραπλανητικών, πληροφοριών κτλ. Και αφήνω άγνοια και ανακρίβειες σε στοιχειώδη πολιτιστικά πλέον, σε ονόματα συνθετών, τίτλους τραγουδιών κτλ. Παρωνυχίδες.

Όχι όμως οι μικρότητες και οι φτήνιες του τύπου, ποιος είναι ο Βασιλικός; Α, «αυτός που έγραψε το Ζ, που το έκανε ταινία ο Γαβράς… [μικρή παύση], γενικώς συγγραφέας…», όταν ο ΣΥΡΙΖΑ, στις τελευταίες εκλογές, έβαλε επικεφαλής στο Επικρατείας τον Βασίλη Βασιλικό. Ή όταν κατέβηκαν με το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ η Μυρσίνη Λοΐζου και ο Δημήτρης Πλουμπίδης, «η κόρη του Λοΐζου» και «ο υιός Πλουμπίδης», που «πρόδωσαν τα ιερά και τα όσια στα οποία πίστευαν οι γονείς τους και τα οποία διαφυλάσσει το Κόμμα», όπως έγραφα εδώ (22.3.19).

«Οι γόνοι που εξαργυρώνουν», «είναι πολλά τα λεφτά», «τραπεζογραμμάτια», «προσοδοφόρο επάγγελμα το επάγγελμα κόρη ή γιος», κανιβάλιζαν, με τους ακροατές της εκπομπής από κοντά. Κι όταν κάποιος ρώτησε: «Καλά η Λοΐζου, που είχε απαγορεύσει στο μνημονιακό ΠΑΣΟΚ να χρησιμοποιεί τραγούδια του πατέρα της, αλλά αυτός ο Πλουμπίδης τι είναι, έχει κάνει τίποτα στη ζωή του, ή έτσι τον βάλαν, λόγω ονόματος;» «Δεν ξέρω» απάντησε σε οργίλο ύφος ο Τσολιάς, και σε στιλ: «κι ούτε με νοιάζει»!

Από τον κώλο της μαϊμούς, καλλιγραφίες, ακόμα κι αν όντως δεν ήξερε αλλά δεν φρόντισε να μάθει ποιος είναι αυτός ο άγνωστός του «υιός Πλουμπίδης», ο κορυφαίος ψυχίατρος, με σημαντικό συγγραφικό έργο και άλλους τίτλους, που ούτε που τον νοιάζουν έναν χουλιγκάνο τώρα δημοσιογράφο.

* Πάμε όμως στη δήθεν «πλαστογραφία», «παραχάραξη» κτλ. του Αρβανίτη: πρώτα υπενθυμίζω τις τέσσερις κολόνες στην είσοδο του Πολυτεχνείου, με τη μεγάλη κεντρική πύλη και τις δύο μικρότερες εισόδους ένθεν και ένθεν. Στις οποίες κολόνες διαβάζουμε: στην α΄ «ΕΞΩ αι ΗΠΑ»· στη β΄ «ΚΑΤΩ το ΝΑΤΟ»· στη γ΄, επάνω διακρίνεται αμυδρά: «ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ...» κτλ., και χαμηλότερα: «ΚΑΤΩ Η...» κτλ.· και στη δ΄ «ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ...» κτλ. Στη φωτογραφία λοιπόν που χρησιμοποίησε ο Αρβανίτης ο φακός έχει πιάσει τη β΄, γ΄ και δ' κολόνα –η α΄, με το «ΕΞΩ αι ΗΠΑ», έμεινε έξω από το πλάνο.

Ας μη βάλουμε όμως κακό με τον νου μας. Ας μείνουμε στην άθλια προχειρογραφία που καμαρώνει σαν δημοσιογραφία.

Έμεινε απέξω ο Πρετεντέρης, ολόκληρο κεφάλαιο, ως γνωστόν. Στο επόμενο.