Εν ανθηρώ Έλληνι λόγω

(Εφημερίδα των συντακτών 23 Δεκ. 2016)

Όσο να βγει η φουρνιά με τους 100.000 Έλληνες που θα γράφουν και θα μιλούν αρχαία ελληνικά, όσο να δώσουν δηλαδή καρπούς τα μεγαλόπνευστα εκπαιδευτικά σχέδια του Ζουράρι, ας εγκύψουμε στον ανθηρό Έλληνα λόγο συγκαιρινών μας.

Ούτε λέξη δεν μου κάνει καρδιά να κόψω· ιδού:

«᾿Αγαπητοί Πατέρες καί ᾿Αδελφοί,

»Ἐναύλως κατά τάς δυσχειμέρους ἡμέρας ταύτας καθ’ ἅς ἐπερίσσευσεν ἡ ἀνοησία καί τό ἔγκλημα τοῦ λεγομένου “λευκοῦ κολάρου” ἐν τῇ Ἁγιωτάτῃ ἡμῶν ᾿Αποστολικῇ καί Ὀρθοδόξῳ Καθολικῇ Ἐκκλησίᾳ ἀκούεται ὁ Παύλειος λόγος: “τίς ἀσθενεῖ, καί οὐκ ἀσθενῶ; τίς σκανδαλίζεται καί οὐκ ἐγώ πυροῦμαι; ( Β΄ Κορ. 11:29) καί ὑποχρεοῖ τούς διακόνους τοῦ εὐχαριστιακοῦ σώματος εἰς συσταύρωσιν μετά τοῦ δοκιμαζομένου καί βαρυαλγοῦντος λαοῦ τοῦ Θεοῦ.

»Ὅθεν πληροφοροῦμεν πάντας ὑμᾶς περιπόθητοι ἀδελφοί, ὅτι κατά τήν ἑόρτιον μνήμην τοῦ ἁγίου ἐνδόξου Ἱερομάρτυρος Σεραφείμ, ἐπισκόπου Φαναρίου καί Νεοχωρίου τοῦ σούβλῃ διαπερασθέντος ὑπό τῶν ὁμοπίστων τῶν σημερινῶν Ἰσλαμιστῶν, τήν 4^ην μηνός Δεκεμβρίου ἐ.ἔ., καθ’ ἥν ἑορτάζομεν τά ἡμέτερα ὀνομαστήρια, συμμετέχοντες εἰς τήν δοκιμασίαν τοῦ χειμαζομένου ὑπό τοῦ ἀναισχύντου καί ἀναλγήτου συστήματος τῶν διεθνῶν ἀγορῶν, ἐγνωσμένων διά τήν πεισιθάνατον ἐγκληματικήν των δρᾶσιν ἐχουσῶν ὄνομα φθορᾶς καίτοι ὁρισμένοι ἐκ τοῦ καταρρέοντος πολιτικοῦ συστήματος πειρῶνται νά συγκαλύψουν τήν πραγματικότητα ὅταν οἱ πάντες γνωρίζουν π.χ. ὅτι καί οἱ τρεῖς παγκόσμιες ἑταιρεῖες ἀξιολογήσεως τῆς χρηματοπιστοληπτικῆς ἱκανότητος τῶν κρατῶν Standards and Poors, Moody’s καί Fitch ἀνήκουν εἰς ἕν ἐπίλεκτον μέλος τοῦ γνωστοῦ σιωνιστικοῦ λόμπυ, τόν Βαρῶνο Ρότσιλντ, δέν θά ἑορτάσωμεν ἐπισήμως, δέν θά δεχθῶμεν ἑορτίους εὐχάς, οὔτε θά παραθέσωμεν ἑόρτιον τράπεζαν, προσφέροντες ταπεινῶς τήν ἀναίμακτον θυσίαν ὑπέρ εὐσταθείας τοῦ εὐσεβοῦς ἡμῶν Γένους καί τοῦ εὐαγοῦς Κλήρου καί τοῦ φιλοχρίστου λαοῦ τῆς καθ’ἡμᾶς θεοσώστου Ἱ. Μητροπόλεως καί συμπάσης τῆς οἰκουμένης.

»Ὅθεν παρακαλοῦμεν ὅπως ἐν ταῖς ὑμετέραις θεοπειθέσι προσευχαῖς μνημονεύητε τῆς ἡμετέρας ταπεινότητος».

Υπογράφει ο Πειραιώς Σεραφείμ, ούτε κόμμα δεν πείραξα, κυρίως δεν πρόσθεσα, κι έτσι δεν θα μάθουμε, αρχή αρχή, (α) αν περίσσεψε η ανοησία και το έγκλημα του «λευκού κολάρου» μέσα στην εκκλησία, ή (β) αν στην εκκλησία ακούγεται ο Παύλειος λόγος… Ας επιλέξει ο καθείς την εκδοχή του, κι ας συμπληρώσει, επί τη ευκαιρία, την ευκόλως εννοούμενη λέξη «λαού» που δεν συμπληρώνει τη γενική «του χειμαζομένου…» στην τρίτη παράγραφο, έπειτα από ένα ανυπέρβλητο υπερβατό με 65 λέξεις (έβαλα εγώ με πλάγια, για να βοηθηθεί ο αναγνώστης), το οποίο αποδίδει τα δεινά του «βαρυαλγούντος λαού» στη δράση ούτε λίγο ούτε πολύ του σιωνιστικού λόμπι.

Σοβαρά μάλλον τα λάθη, σκέφτεται τώρα κανείς, σ’ ένα κείμενο που με την πρώτη του κιόλας λέξη, το «εναύλως», τα λεξικά αυτοκτονούν, όμως δεν θα ’πρεπε να επισκιάσουν την υψηλόφρονα χειρονομία του αγίου Πειραιώς να μη δεχτεί ευχές κατά την εορτή τού σούβλη διαπερασθέντος οσιομάρτυρος Σεραφείμ, του σουβλισθέντος δηλαδή, και προσοχή: από ποιους; τους ομοπίστους των σημερινών ισλαμιστών –έτσι, για να μη μας διαφύγει το άλλο κορυφαίο μήνυμα.

Το μνημειώδες αυτό κείμενο κυκλοφόρησε τώρα τελευταία στο διαδίκτυο, το οποίο μας χαρίζει σπάνιες στιγμές ευφορίας, έστω καθυστερημένα, γιατί η εγκύκλιος είναι του 2011: αρχή δηλαδή της κρίσης, με τας δυσχειμέρους ημέρας, μες στην ανοησία και το έγκλημα, της εκκλησίας ή όχι, με τον λαό στο έλεος των σιωνιστών και των ισλαμιστών.

Το 2012, πάντα η κρίση με τας δυσχειμέρους ημέρας, πάλι δεν εορτάζει ο άγιος Πειραιώς τη μέρα του σούβλη διαπερασθέντος Σεραφείμ. Με δύο μόνο αλλαγές, το ίδιο κι απαράλλαχτο κείμενο, ακόμα και με τις ίδιες «τυπογραφικές» αβλεψίες, αποστέλλεται στις ενορίες της μητρόπολής του. Οι δύο αλλαγές: (α) το έγκλημα του λευκού κολάρου έγινε γενικώς «εγκλήματα», πάντα άγνωστο αν της εκκλησίας ή όχι, ενώ (β) παραλείφθηκαν οι 65 λέξεις για τη σιωνιστική δράση και αποκαταστάθηκε το νόημα: «του χειμαζομένου λαού».

Το 2013, ακόμα οι δυσχείμερες ημέρες, η ανοησία και τα εγκλήματα κτλ., το ίδιο κείμενο του 2012, με τις ίδιες πάντα αβλεψίες: ο άγιος Πειραιώς πάλι δεν εορτάζει.

Από κει και πέρα, χάνονται τα ίχνη: 2014 και 2015, και ενώ, κατά την κοινή εκτίμηση, συνεχίζονται οι δυσχείμερες, άγνωστο αν εόρτασε ο άγιος Πειραιώς τη μέρα του σούβλη διαπερασθέντος.

Όμως εφέτος, όπου θα τέλειωσε, φαίνεται, η κρίση, θα πέρασαν οι δυσχείμερες και θα ήρθαν πιο φωτεινές ημέρες, τη γιόρτασε ο άγιος Πειραιώς τη μέρα τού σούβλη: με πολυαρχιερατικό συλλείτουργο (με οχτώ αρχιερείς, παρακαλώ· όπου πώς θα το ’λεγε η θεούσα ΕΡΤ μας, που μιλούσε για «τρισαρχιερατικό»; οκταρχιερατικό; οκτακισαρχιερατικό;), με πρώτο και καλύτερο τον Νέας Ιωνίας, τον νεαρότατο και προοδευτικό μητροπολίτη, μαθητή του Ιερώνυμου –καμία έκπληξη πια, έπειτα από το γενναίο ξέπλυμα που του έκανε τελευταία του Σεραφείμ ο μακαριώτατος, μιλώντας με τα δικά του λόγια!

Ώστε δεν είναι όλα μόνο για γέλια.