για να του σκουπίσει το μαγουλάκι

"Όταν ο Άλεξ άρχιζε να κλαίει, ο Έιντζελ σήκωνε το μικροσκοπικό του χέρι για να του σκουπίσει το μαγουλάκι"

[Τα Νέα 19.1.09]*

από κατάλοιπα-ξέφτια αυτού του θαυμαστού ενστίκτου ζούμε και πορευόμαστε: δεν είναι λίγο εντέλει, δεν είν' μικρό το θαύμα


* [απντέιτ, 5.5.2011: επειδή δεν δουλεύει πια το λινκ, αντιγράφω την είδηση:] "Έιντζελ και Άλεξ. Γεννήθηκαν στις 13 Αυγούστου. Έιντζελ και Άλεξ Μεντόζα. Είχαν από μία καρδιά και δύο υγιή πνευμόνια, τον σωστό αριθμό ποδιών και χεριών --αλλά ήταν ενωμένοι από το στήθος μέχρι τους γλουτούς. Ο γιατρός που τους ανέλαβε, ο δρ Στιούαρτ Λέισι, τους λάτρεψε από την πρώτη κιόλας μέρα --κυρίως εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο φρόντιζε ο ένας τον άλλον. Όταν ο Άλεξ άρχιζε να κλαίει, ο Έιντζελ σήκωνε το μικροσκοπικό του χέρι για να του σκουπίσει το μαγουλάκι. Περισσότερες από 12 ώρες διήρκεσε η εγχείρηση για τον διαχωρισμό τους, στο Νοσοκομείο Παίδων του Φοίνιξ στην Αριζόνα. Ενενήντα λεπτά χρειάστηκαν μόνο για να ξεμπερδευτούν τα λεπτά έντερα... Θα χρειαστούν και άλλες επεμβάσεις, αλλά τα δύο αδελφάκια βρίσκονται πια σε καλό δρόμο".