η αυτοκτονία της Μούσας, απόπειρα 2η: σκουριασμένο ξυραφάκι

                      à la manière d’Hélène
                      παρενβλυθήσ παρασήτον μποστ

                          φέρτε μου έν’ αρτοκανίσκη
                          για να δήτε πόσ πονό
                          που την άμυρον πεδίσκη
                          την ευρύκε το κακό

                          πάσχον εξ ορθομαρμαρόσεον
                          έφτασεν ησ κακαρόσεον



και τώρα η Ελέν –τραγουδάει ο Γιώργος Νταλάρας:

Προς Κωνσταντινούπολη

Πηγαίνοντας στην Πόλη και στα Πριγκηπονήσια
Ας πούμε για τη Χάλκη και την Αγιασοφιά.
Για τ’ άγια μοναστήρια, για σκήτες και εξωκλήσια,
Για φτερωτά ψηφιδωτά και γι’ άμφια χρυσαφιά,

Για ορθομαρμαρώσεις στα αίθρια, στη σολέα,
Λυχνίες, κηροπήγια, βιβλία σταχωτά
Για ταπεινά κειμήλια μα διόλου αμελητέα,
Όπως αρτοκανίσκια, κανδήλες, θυμιατά.

Φτάνοντας μπρος στην Πόλη κάνουμε μιαν ευχή,
Με δρόμωνα βασιλικό ή με σαθρό ακάτιο,
Πριν απ’ το φως του ήλιου να μπούμε στον Κεράτιο
Να δούμε εκεί παράδοξο μυστήριο και θάμα

Τα Ουρί και οι Αγγέλοι χορεύοντας αντάμα
Να δένουν αλυσίδα από ακτή σ’ ακτή.



[συνεχίζεται –ώσπου να πετύχει]