παράφρων της διάβασης, επισκεύασα το μηδέν
Φεστιβάλ Devised Theatre, Θέατρο του Νέου Κόσμου, Μάης 2009Όχι δεν λυπάμαι για τίποτα
Όχι, τίποτα τίποτα,
όχι, δεν λυπάμαι για τίποτα
ούτε το αγαθό Qu’ αυτό Μ’ έχω κάνει,
ούτε το κακό Όλοι είναι καλά ίσος
Όχι, τίποτα τίποτα,
όχι, δεν λυπάμαι για τίποτα
είμαι πληρωμή, σκουπίζω, ξεχνώ,
Me παράφρων της διάβασης
διαβάστε τη συνέχεια...
Με τις αναμνήσεις μου
έχει ανάψει τη φωτιά
Το Chagrins μου, οι ευχαριστήσεις μου,
Τα Ν’ έχουν την πιο ανάγκη
Σκουπίστε τις αγάπες
με το Tremolos τους
Σκουπίστε Σκουπίστε για πάντα
Επισκεύασα το μηδέν
Όχι, τίποτα τίποτα,
όχι, δεν λυπάμαι για τίποτα
ούτε το αγαθό Qu’ αυτό Μ’ έχω κάνει,
ούτε το κακό Όλα είναι καλά ίσος
Όχι, τίποτα τίποτα,
όχι, δεν λυπάμαι για τίποτα
επειδή η ζωή μου, επειδή Me χαρές
Aujourd αρχίζει με σε
Όχι, ω αναγνώστα, δεν είναι Ελένη πια αυτό, ούτε αλά μανιέρ ούτε τίποτα, είναι το πασίγνωστο υπέροχο της Πιαφ, το Non, je ne regrette rien, σε αυτόματη μετάφραση. Που τη μεταφέρω από το πρόγραμμα της παράστασης «50΄00΄΄ - Διηγήματα» της Ομάδας 5, στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, του φίλου μου του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, που έτσι και πάρει χαμπάρι πως έγραψα κάτι για το θέατρό του αλλά όχι για δική του παράσταση, με πήρε και με σήκωσε. Δε γράφω όμως για την παράσταση· απλώς επειδή το συγκεκριμένο κομμάτι είναι λιγάκι στα χωράφια μας, είπα να το μοιραστώ με σένα, ω αναγνώστα.
Πρέπει πάντως να σημειώσω πως η συγκεκριμένη παράσταση διακρίθηκε στο Φεστιβάλ Devised Theatre που έγινε τον Μάη, οργανωμένο από το Θέατρο του Νέου Κόσμου, κι έτσι παίζεται φέτος σε κανονική παράσταση. Τα κείμενα είναι της ομάδας, σκηνοθεσία – δραματουργική επεξεργασία της Δανάης Θεοδωρίδου, παίζουν η Ιωάννα Ασημακοπούλου, ο Ευθύμης Θέου, ο Παναγιώτης Κατσώλης και η Θεανώ Μεταξά, ο ένας καλύτερος απ’ τον άλλο, η μία καλύτερη απ’ την άλλη, το συγκεκριμένο κομμάτι το απέδωσε ο Ευθύμης Θέου, ή μάλλον η φάτσα του Ευθύμη Θέου, που παίζει η αθεόφοβη από μόνη της, ακόμα κι όταν μένει σιωπηλή, όπως εξάλλου και της Θεανώς, ας μου επιτραπεί η διάκριση αυτή.
Το πρωτότυπο όμως τώρα, για όσους δεν το ξέρουν, να το βάλουν πλάι στην αυτόματη μετάφραση, μάθημα για επίδοξους μεταφραστές, που τύφλα να ’χουν τα εκεμέλ όλου του κόσμου και τα μεταφραστικά του ιονίου:
Non, je ne regrette rien
Non ! Rien de rien
Non ! Je ne regrette rien
Ni le bien qu’on m’a fait
Ni le mal tout ça m’est bien égal !
Non ! Rien de rien
Non ! Je ne regrette rien
C’est payé, balayé, oublié
Je me fous du passé !
Avec mes souvenirs
J’ai allumé le feu
Mes chagrins, mes plaisirs
Je n’ai plus besoin d’eux !
Balayées les amours
Et tous leurs trémolos
Balayés pour toujours
Je repars à zéro
Non ! Rien de rien
Non ! Je ne regrette rien
Ni le bien, qu’on m’a fait
Ni le mal, tout ça m’est bien égal !
Non ! Rien de rien
Non ! Je ne regrette rien
Car ma vie, car mes joies
Aujourd’hui, ça commence avec toi !
Με τ'ς υγείες μας, και, καταπώς γράφουν στο τέλος της ταινίας, κάθε ομοιότης με κανονικές μεταφράσεις ή κανονικά ποιήματα [δεν] είναι συμπτωματική
