Η Κέλλυ Σακάκου και ο Λόγιος Βύρων, με ελαφρά καθυστέρηση

Κάπου θα πήρε κι εσάς το μάτι σας την Κέλλυ Σακάκου, γνωστή εκφωνήτρια των πρώτων εποχών της κρατικής τηλεόρασης, αφότου επανέκαμψε τα τελευταία χρόνια, στην ιδιωτική τώρα τηλεόραση, επιτυχής εκδοχή μικιμάους, εμφανισιακά και φωνητικά, να επιδίδεται σε ξεκατίνιασμα αξιώσεων σε πρωινάδικα και μεσημεριανάδικα.

διαβάστε τη συνέχεια...

Γιατί αξιώσεων; Γιατί η Σακάκου ακολουθεί ένα γλωσσικό, συν τοις άλλοις, σαβουάρ βιβρ, εκτοξεύοντας αυτάρεσκα και με κάποια ελαφρά περιφρόνηση προς τους αδαείς συνπανελίστες της λέξεις εξεζητημένες, που σπεύδει όμως να τις μεταφράσει –όχι τόσο για να επιμορφώσει τους παρακατιανούς όσο για να επιβεβαιώσει την υπεροχή της.

Είχα την τύχη, είναι πάνω από μήνας τώρα, να πέσω πάνω στην τελευταία φάση διαπληκτισμού με συνπανελίστα της, τον Πρόδρομο του πρώτου Μπιγκ Μπράδερ, αν θυμάμαι καλά. Κάτι φαλλοκρατικό είπε, φαίνεται, αυτός, κάτι τον μάλωνε η Σακάκου, κι αυτός συνέχισε λέγοντάς της: «Εδώ που τα λέμε, στα νιάτα σου πρέπει να ’σουν καλό γκομενάκι!» «Γιά σε παρακαλώ» ύψωσε τον τόνο τής –μικιμάους– φωνής της η Σακάκου· «άλλη φορά, προτού μιλήσεις, να σκέφτεσαι και να ορρωδείς!» Και επανέλαβε, ανεμίζοντας και πάλι το λάβαρό της: «Να σκέφτεσαι και να ορρωδείς!», κι αμέσως μετέφρασε: «δηλαδή να φοβάσαι και να ντρέπεσαι»!

Ωλ δε μάνεϊ, ω Κέλλυ Κέλλυ!

Και θυμήθηκα τον Λόγιο Βύρωνα, πρωτομάστορα της τεχνικής αυτής: όλοι θα ’χετε δει το βιντεάκι με τη γάνα και με τους Συβαρίτες πολιτικούς – «της τρυφηλότητος δηλαδή», όπως αυτοερμηνευόταν. Πιο πρόσφατο κέρασμά του, χωρίς μετάφραση τη φορά αυτή, το είδαμε από την εξαιρετική "Ελληνοφρένεια" (3.4.08), μαζί με άλλα του φληναφήματα, σε κάποια συνεστίαση πολιτικών του φίλων. Είπε, είπε, και ξαφνικά, νά και ψαλμός Δαβίδ:

«Επί των ποταμών Βαβυλώνος εκεί εκαθίσαμεν και εκλαύσαμεν εν τω μνησθήναι ημάς της Σιών» άρχισε να απαγγέλλει, και πέρασε στον σημαδιακό στίχο: «Κολληθήτω η γλώττα μου τω λάρυγγί μου, εάν μη σού μνησθώ…» κι εδώ φεύγει απ’ τον Δαβίδ, και πάει κρεσέντο η φωνή: «πατρίδα, δημοκρατία, ελευθερία, θρησκεία, κοινωνία ελληνική, με ιστορική συνείδηση και δύναμη οραματική για το μέλλον!»

Γουάου, Βύρων, γουάου.

Μικρολεπτομέρειες: «η γλώσσα μου» λέει ο ψαλμός, ε καλά, από μνήμης τα λέει, εκ περιουσίας, ο Λόγιος, πάντως το «γλώττα» κάνει έτι λογιότερον. Και «κολληθείη» λέει ο ψαλμός, «κολληθήτω» λέει κατηγορηματικότερος στον Όρκο του αυτό ο Βύρων. Όπου «κολληθείη» ίσον ευκτική, «κολληθήτω» ίσον προστακτική.

Ε, να του κολληθεί τότε!