7/2/09

Αφιερωμένο εξαιρετικά

The show must go on, γιατί τι διάολο θα κάναμε αλλιώς... So, the show goes on

* * *

«Η ναρκισσιστική αυτοϊκανοποίηση του “επαναστάτη” με κουκούλα και οι πράξεις που απορρέουν από αυτή είναι θέμα ψυχανάλυσης, γεγονός που τους θέτει εκτός των ορίων της πολιτικής και της ιδεολογίας. Η “επαναστατική” εκσπερμάτωση με κοινωνικούς βιασμούς είναι φασισμός. Η προβολή του υπερεγώ μέσα από την κουκούλα...» κτλ. κτλ.

διαβάστε τη συνέχεια...

»Αποτελεί επομένως πολιτική υποκρισία και ιδεολογική σύγχυση όταν στεκούμενοι μπροστά στα φαινόμενα τυφλής βίας είμαστε αμήχανοι να πάρουμε σαφή θέση πάνω σε αυτά. Η υφέρπουσα τάση για κατανόηση ή σε άλλες περιπτώσεις δικαιολόγησης των φαινομένων αυτών προκαλούν σε κάποιους τα λανθάνοντα αντανακλαστικά μιας αντι-ιμπεριαλιστικής εικονικότητας στα πλαίσια μιας αριστερής θολούρας.

»Το σύστημα χρησιμοποιεί συχνά…» κτλ. κτλ.

Δεν έχει νόημα να δώσω το όνομα του συντάκτη και σχετική παραπομπή, ενδεικτικό είναι το κείμενο αυτό, πολλοί θα το υπέγραφαν, ή το έχουν υπογράψει, πριν γραφτεί, ή το έχουν γράψει οι ίδιοι, ολόιδιο, άντε με παρεμφερή λόγια

* * *

Αυτούς τους έχω βαρεθεί!

1
Τις κρύες γυναίκες που με χαϊδεύουν
τους ψευτοφίλους που με κολακεύουν
που απ’ τους άλλους θεν παλικαριά
κι οι ίδιοι όλο λερώνουν τα βρακιά
σ’ αυτή την πόλη που στα δυο έχει σκιστεί
                                          –-αυτούς τους έχω βαρεθεί!


2
Και πέστε μου: αξίζει μια πεντάρα
των γραφειοκρατών η φάρα;
στήνει με ζήλο περισσό
στο σβέρκο του λαού χορό
στης ιστορίας το χοντρό το κινητή
                                          –-αυτή την έχω βαρεθεί!


3
Και τι θα χάναμε χωρίς αυτούς όλους
τους γερμανούς τους προφεσόρους
που καλύτερα θα ξέρανε πολλά
αν δε γεμίζαν ολοένα την κοιλιά
υπαλληλίσκοι! φοβητσιάρηδες! δούλοι παχιοί!
                                          –-αυτούς τους έχω βαρεθεί!


4
Οι δάσκαλοι, της νεολαίας γδαρτάδες
κόβουν στα μέτρα τους τους μαθητάδες
κάθε σημαίας πλαισιώνουν τους ιστούς
με ιδεώδεις υποτακτικούς:
που είναι στο μυαλό νωθροί, μα υπακοή έχουν περισσή
                                          –-αυτούς τους έχω βαρεθεί!


5
Κι οι ποιητές με χέρι υγρό
υμνούνε της πατρίδας το χαμό
κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια
με τους σοφούς του Κράτους τα ’χουνε πλακάκια
σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί
                                          –-αυτούς τους έχω βαρεθεί!


6
Κι ο παροιμιώδης “μέσος ανθρωπάκος”
κέρδος ποτέ μ’ από παθήματα χορτάτος
που συνηθίζει στην κάθε βρομιά
αρκεί να έχει γεμάτο τον ντορβά
κι επαναστάσεις στα όνειρά του αναζητεί
                                          –-αυτόν τον έχω βαρεθεί!


7
Και γενικά είναι για να ουρλιάζεις
της Γερμανίας την κατάντια σαν κοιτάζεις
τούτης της γης που τριπλά έχει χωριστεί
κι αν ευτυχία γνώρισα σ’ αυτή
αυτό άλλο τραγούδι ας το πει
                                          –-τα έχω βαρεθεί


Βολφ Μπίρμαν, Στους παλιούς συντρόφους μου, μετάφραση Δημοσθένης Κούρτοβικ, εκδ. Κάλβος, Αθήνα 1974, σ. 28-29

Το ποίημα αυτό το μελοποίησε ο Θάνος Μικρούτσικος στον πρώτο του δίσκο, Πολιτικά τραγούδια, 1975, Μπίρμαν απ' τη μια πλευρά, Χικμέτ από την άλλη, με την ανυπέρβλητη και πρόσφατα χαμένη Μαρία Δημητριάδη
Στη μελοποίησή του ο Θ.Μ. έχει παραλείψει την τελευταία στροφή, και έχει ωραία αντιστρέψει τις στροφές 5 και 6.
Έτσι το τραγούδι τελειώνει με την 5η στροφή (και με αλλαγμένο τον τελευταίο στίχο: "τους έχω σιχαθεί!"). Ξανά:

Κι οι ποιητές με χέρι υγρό
υμνούνε της πατρίδας το χαμό
κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια
με τους σοφούς του Κράτους τα ’χουνε πλακάκια
σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί
                                          –-αυτούς τους έχω βαρεθεί



Επικαιρότατο, ή "διαχρονικό", όπως λέμε. Ξανά:

Κι οι ποιητές με χέρι υγρό
υμνούνε της πατρίδας το χαμό...


στο ποιητές βάλτε λ.χ. συγγραφείς,βάλτε διανοούμενοι, βάλτε αναλυτές... κτλ.
στο πατρίδας βάλτε νεολαίας, βάλτε κοινωνίας, βάλτε γλώσσας... κτλ.

τους έχω βαρεθεί!

με έχω βαρεθεί!



[στο you tube βρήκα το τραγούδι, το βάζω για όποιον δεν το ξέρει, αν και το θέμα μου δεν είναι επ' ουδενί οι αυτονόητοι θεμομάκηδες, αυτιάδες και λοιποί, και μάλιστα ισοπεδωτικά βαλμένοι πλάι στους πολιτικούς (έστω κι αυτούς που επίσης τους έχουμε βαρεθεί ή σιχαθεί)]

buzz it!