Συγνώμη, Χριστίνα Λαμπίρη

Η Χριστίνα Λαμπίρη της έντυπης και "σοβαρής" δημοσιογραφίας ξαναχτύπησε (όχι πως έπαψε ποτέ). Ο κοσμικογράφος εθνοφρουρός που δεν έχει αίσθηση πού βρομίζει κάθε φορά, πως δεν είναι όλα ίδια έτσι όπως αλέθονται στο μπλέντερ της αήθειάς του, πως δεν είναι όλα κοσμικές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, ώστε να αντιμετωπίζονται όλα με τον ίδιο, απαράλλακτο τρόπο: με αστειάκια κοσμικογραφίας περασμένων, ζαχοχατζηφώτειων εποχών, και όλα αφ' υψηλού, απαξιωτικά, όλο ξινίλα.

[Όλα; ε, όχι, υπάρχουν κι εξαιρέσεις, η εξής μία: η συναυλία του Δημήτρη Παπαδημητρίου με τη Δάρρα στο Ηρώδειο τον Σεπτέμβρη (On off 14.9.08) --του Παπαδημητρίου, του συνθέτη και διευθυντή του Τρίτου, όπου απέκτησε εσχάτως εκπομπή ο Απόστολος Διαμαντής, ιστορική παρακαλώ, στο Τρίτο ξαναλέω, για τον Ιουστινιανό και τις "νεαρές" του κτλ.]

Πού αποπάτησε τη φορά αυτή ο κοσμικογράφος μας; Δείτε μέσα από αυτό το εξαιρετικά ενδιαφέρον ποστ, που είχε την καλοσύνη να μου το στείλει φίλος αναγνώστης:

Εργάτες στην Χωματερή του Τύπου


ΥΓ. Και να με συμπαθάει, είπα, η Χριστίνα Λαμπίρη: αυτή δεν πουλάει τίποτα παραπάνω από τη συγκεκριμένη δουλειά που επέλεξε να κάνει, ούτε εθνοπατριωτισμούς, ούτε [κακο]μακιγιαρισμένους ρατσισμούς, ούτε γλωσσαμυντορισμούς επιπέδου Σπυραδώνιδος κτλ.