16/3/08

Μπεστ σέλερ κοινοτοπίες

«Σύντομα θα κυκλοφορήσει το νέο του βιβλίο με τίτλο Εγχειρίδιο βλακείας. Ένας προβοκατόρικος τίτλος είναι πάντα μια καλή αφορμή για συζήτηση. Με κεντρικό θέμα τη βλακεία, πού θα τη συναντήσουμε και πώς θα την αναγνωρίσουμε…»

Πού θα τη συναντήσουμε και πώς θα την αναγνωρίσουμε; Ιδού:

διαβάστε τη συνέχεια...

Συνέντευξη του συγγραφέα Διονύση Χαριτόπουλου, του ικανότατου πλασιέ μπεστ σέλερ στερεοτύπων και κοινοτοπιών, στον Απόστολο Διαμαντή, κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι δηλαδή, στο «Ε» της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας 2.3.08 (απ’ όπου και η πρώτη παράγραφος εδώ):

Ο λόγος, μεταξύ άλλων, για τη σημερινή Ελλάδα, που άλλαξε, προς το χειρότερο, ούτε λόγος… Και η επόμενη ερώτηση:

«Οι αλλαγές αυτές καθρεφτίζονται και στη γλώσσα; Φτωχαίνει;»

Απάντηση:

«Η ανησυχία για την πτώχευση της γλώσσας και την αλλοίωση των νοημάτων δεν είναι υπερβολική. Μόνο που η γλώσσα αλλάζει αργότερα από τα ήθη, πρώτα αλλοιώνεται και ξεστρατίζει το ανθρώπινο φέρεσθαι και μετά το ομιλείν. Όσες λέξεις χρειάζονταν πιο παλιά δύο αχθοφόροι για να συνεννοηθούν στη δουλειά τους τόσες –και ίσως λιγότερες– χρειάζονται σήμερα δύο γιάπηδες με πανεπιστημιακά διπλώματα. Το φαινόμενο είναι παγκόσμιο, καθώς οι επιπτώσεις της τεχνικής σκέψης στην “ουσία” του ανθρώπου είναι ήδη εμφανείς».

Άλλα αποσπάσματα:

Α.Δ. «Παρεμπιπτόντως, τι γνώμη έχετε για τον νέο αρχιεπίσκοπο;»
Δ.Χ. «Δεν με αφορά το θέμα, άρα δεν ανακατεύομαι. Βέβαια, μου τη δίνει ο χλευασμός και η επιθετικότητα των τάχα προοδευτικών και μοντέρνων εναντίον της θρησκείας. [...] Η θρησκεία είναι μια λαϊκή φιλοσοφία και μια ικανή παρηγοριά για τη μεταφυσική αγωνία του απλού ανθρώπου. Αν του την πάρουμε, με τι θα αναπληρώσουμε το κενό, με την εικόνα του Ρουβά ή της Φαραντούρη;»

(Όχι σχόλιο, εννοείται, μόνο την υπενθύμιση ότι ο Διονύσης Χαριτόπουλος, που δεν τον αφορά το θέμα, άρα δεν ανακατεύεται, πρόσφατα ακόμα, στις πιο άγριες χριστοδουλικές ημέρες, είχε υπογράψει υπέρ της αναγραφής του θρησκεύματος στις αστυνομικές ταυτότητες και της διεξαγωγής δημοψηφίσματος –βλ. παλαιότερη συνέντευξή του στη Μικέλα Χαρτουλάρη, Ταχυδρόμος 262, 5.3.05.)

Α.Δ. «Πώς σας φάνηκε η ήττα του Τάσσου Παπαδόπουλου στην Κύπρο;»
Δ.Χ. «Κρίμα. Είναι πραγματικά σπουδαίος πολιτικός, με σπάνιο ήθος και αξιοπρέπεια.»

Α.Δ. «Γιατί αρνηθήκατε να μεταφραστούν τα βιβλία σας στην Τουρκία;»
Δ.Χ. «Είναι σαν να απειλούν το σπίτι σου οι τραμπούκοι της γειτονιάς κι εσύ να τους βγάζεις σοκολατάκια!»

Μακάρι να ’ταν μοναχά βλακεία…

buzz it!