16/8/07

παραπλάνηση του κοινού; σιγά τώρα! πάντως δημοσιογραφική αλητεία

αφιερωμένο εξαιρετικά στον άγνωστό μου σχολιογράφο εδώ Τυφωέα, που χάνει την ηρεμία του με την «εκπεφρασμένη μου εμπάθεια» απέναντι στην… Διαβάστε όμως το ποστάκι, έτσι, σαν θερινό ανάγνωσμα, μάλλον εκτόνωση δική μου από τον διάλογο κάτω από τις «επάλξεις 6», που έπεσε βαρύς αυγουστιάτικα…


Μεσήλιξ κύριος εξεπροβόδιζε τις προάλλες φίλον στο ΕλΒενιζέλος, είχαν φτάσει αρκετά νωρίς, τούτες τις μέρες με τους άδειους δρόμους, ήπιανε και ξανάπιανε καφέδες, αρχίσανε το χάζεμα πια στα μαγαζιά, και στο περίπτερο με τον Τύπο, ανάμεσα στα διάφορα κοινά, ποικίλης ύλης περιοδικά, ξάφνου, ω θαύμα, είδαν εδέσποζε στο πάνω πάνω ράφι περιοδικό με τη φωτογραφία ανδρός ολοτσιτσίδου, που εκάλυπτε ολόκληρο το εξώφυλλο! Οποία ντροπή, αλλά και το θαύμα θαύμα: το θαύμα της φύσεως εννοώ, ο άνδρας ο εύμορφος, εννοώ, γυμναστηρίου εννοείται τώρα πλέον, και ξαναλέω, ολόγυμνος, απλώς με τον έναν μηρό ελαφρώς γυρισμένο προς τα μέσα, ξέρετε, ίσα ίσα να καλύπτει το επίμαχο σημείο.

Ω, πού είναι ο γκέι Εμπειρίκος να επιτύχει να αποτυπώσει τη σκηνή, τον μεσήλικα να πιάνει με χέρια τρεμάμενα το άνομο περιοδικό, γκέι ήτανε, το Πλεϊγκέρλ ήταν, ούτε που πρόσεξε, τι να προσέξει μπρος στα κάλλη του παιδάρου, πήρε μόνο το μάτι του μια μόνο λέξη, τον τίτλο, που εχαρακτήριζε το όλον, τη φωτογραφία του παιδάρου εννοώ και την κατάσταση της στιγμής: "Καύσων"! Πήρε λέγω στα άτολμα χέρια του το τολμηρό περιοδικό, που Κύριος οίδε πώς ξεφύτρωσε ανάμεσα στα άλλα, προς κολασμόν και μόνο, μέρες Δεκαπενταυγούστου, παραμονές μάλιστα της μεγάλης εορτής, ήτοι μέρες νηστείας, και άρχισε όλο λαχτάρα να το ξεφυλλίζει…

Ξεφύλλιζε βιαστικά, και στα κλεφτά, και βέβαια είχε κοκκινίσει, από ντροπή, μην τον τσακώσουν στην αισχυντηλή στιγμή, μα κι απ’ τον πυρετό του άνομου πόθου, ξεφύλλιζε κι όλο ξεφύλλιζε, πλην παίδαρος άλλος σ' όλο το περιοδικό, ή ο ίδιος έστω, πού! Μπα, δεν μπορεί, είπε, ξανάρχισε, από μπροστά προς τα πίσω, και τούμπαλιν, τίποτα πάλι, αλί! Τι στο καλό, δεν είναι γκέι το περιοδικό αυτό, μήτε το Πλεϊγκέρλ; Και πάλι αλί, ή μάλλον πλέον τρισαλί, μηδένα γκέι ήτανε, μηδέ και Πλεϊγκέρλ: συγχώρησε, σχολαστικέ αναγνώστα, το "μηδένα", αλλά έλειπε συλλαβή... Όμως τι συλλαβή μου λες, έλειπε όλο το ψητό που έταζε ο τίτλος! Α, είπε να τρέξει στην Ένωση Καταναλωτών, σε ποιο άραγε υπουργείο; να καταγγείλει όμως πώς, αφού δεν είχε αγοράσει, από εντροπή βεβαίως, το απατηλό περιοδικό;

Ποιο περιοδικό; Γυρίζει, επιτέλους ντε, να δει την ονομασία: ΝΕΜΕCIS, διάβασε, ναι, με αυτά τα ελληνοβυζαντινολατινικά, που άρα και προφέρονται ΝέμεΣάις, μ' αυτό το Σι Άι Ες (CIS), στο τέλος, να του θυμίζει, άκου τώρα συνειρμό, τη Σι Άι Έι (CIA)... Αλλά, γιά στάσου, Νεμεσάις, έστω Νέμεσις, είναι και το γνωστό μαχητικό, ελληνορθόδοξο και ακριβέστερα χριστιανοκομμουνιστικό, της Λιάνας! Ω, προβοκάτσια, εσκέφθη, ιταμή! Αλήτες πισωγλέντηδες είπαν να σκανδαλίσουν, μέρες που 'ναι, το χριστομαρξεπώνυμο κοινό της Λιάνας, υποκλέπτοντας την ονομασία του περιοδικού και παραπλανώντας το κοινό. Πλην πάλι εσκέφθη, αφού εντέλει μάπα το καρπούζι, ούτε μισή γυμνή φωτογραφία γυμνού αστραγάλου, τι στο καλό; Α, μα το βρήκε ο Πουαρό: όχι αλήτες πισωγλέντηδες, αλλά μάλλον χάκερ πισωγλέντηδες μπήκαν στης Λιάνας το ιερό, κι έβαλαν τον γυμνό κι έταξαν κι αποπάνω "Καύσων", που να τους καεί, μην πω εγώ τώρα, θα το πει έτσι κι αλλιώς ο παπα-Τσάκαλος... Είναι όμως της Λιάνας;

Ο μεσήλιξ κύριος, με ανάμεικτα πλέον αισθήματα, στερήσεως, ματαιώσεως, ου μην και εξαπατήσεως, άνοιξε παραμέσα για να δει, ζήτησε μάλιστα τη συνδρομή του φίλου του, καθότι είχε λησμονήσει τα πρεσβυωπικά γυαλιά του, και ω ναι, στη θέση με το όνομα του εκδότη, το όνομα το σεπτό: Λιάνα Κανέλλη. Έψαξε και στα περιεχόμενα το θέμα "Καύσων": σελίδα, έλεγε, 3: γύρισε με τρεμάμενα πάλι χέρια, με ανάμεικτες τώρα ελπίδες, από τη μια να δει επιτέλους τη φωτογραφία του παιδάρου που θα του είχε ξεφύγει, ως φαίνεται, στο επίμονο παραταύτα ξεφύλλισμα, από την άλλη να διαψευστεί πως το όλο άνομο εγχείρημα είχε την όποια σχέση με τη Λιάνα.

Τώρα δε φτάνουν όλα τα αλί του κόσμου: στη σελίδα 3, με τίτλο "Καύσων", ήταν το εντιτόριαλ, το κείμενο του εκδότου, της εκδοτρίας εν προκειμένω, με "χειρόγραφη" την υπογραφή: Λιάνα Κανέλλη.

Καύσων; Ψυχρολουσία!

Όχι, ας μη γελοιοποιούμαστε μιλώντας τάχα σοβαρά για πρόσωπα γελοία, μα την επόμενη φορά που η εν λόγω θα αστράψει και θα βροντήξει απ’ το γυαλί, χτυπώντας και το χέρι στο τραπέζι, μιλώντας για «δημοσιογραφική αλητεία», θα βρεθεί άραγε κανείς να της το τρίψει το περιοδικό αυτό στη μούρη;

buzz it!

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

κ. Χάρη,
αρχικά ευχαριστώ για την αφιέρωση του εν λόγω άρθρου, που δείχνει πως μολονότι διαφωνείτε με την γνώμη που εξέφρασα σχετικά με το πρόσωπο της Λ. Κανέλλη, δεν την "απωθήσατε" με την φροϋδική έννοια, δηλαδή δεν την εξοβελίσατε στο ασυνείδητο. Και μόνο που θυμάστε το σχόλιό μου ανάμεσα στα δεκάδες που καθημερινά -εικάζω- διαβάζετε με κολακεύει.
Πρωτίστως, να αναφέρω ότι δεν έχω διαβάσει ούτε δει το εξώφυλλο του εν λόγω τεύχους του NEMECIS και γι' αυτό θα ήταν άστοχο να εκφράσω οποιαδήποτε άποψη, επιδοκιμαστική ή απορριπτική, για την αισθητική του και τις προθέσεις του.
Άλλωστε πιστέψτε με δεν έχω ούτε διάθεση, ούτε χρόνο -ιδιαίτερα σ' αυτές τις περιόδους επικείμενων εξεταστικών-, ούτε το ελάχιστο συμφέρον, να λειτουργώ διαρκώς ως διαπρύσιος υποστηρικτής του συγκεκριμένου προσώπου και των δραστηριοτήτων του στην πολιτική και δημοσιογραφική κονίστρα, έναντι των άδικων γι' αυτήν, πολλές φορές, σχολίων σας.
Πάντως φοβάμαι πως δεν κατανοήσατε επακριβώς το νόημα του τότε σχολίου μου, που περισσότερο μορφή καλοπροαίρετης νουθεσίας είχε, και στο οποίο είχα επικεντρωθεί στην άποψη σας σχετικά με το ΕΣΡ. Είχατε προτείνει -αν θυμάστε- με πλάγιο τρόπο την επιστράτευση κυρώσεων απέναντι στο κάπνισμα του συγκεκριμένου προσώπου, κάτι που μου είχε φανεί υπερβολικό, για να μην πω βλακώδες.
Βλέπετε με την ίδια λογική θα έπρεπε να επέμβει το ΕΣΡ και στην εκπομπή του Β. Βασιλικού, "άξιον εστί", επειδή ο παρουσιαστής της, πραγματώνει το ειδεχθές έγκλημα του καπνίσματος πούρου ενώπιον δεκάδων αθώων, απροστάτευτων και ανίδεων περί τέτοιων επαίσχυντων συνηθειών τηλεθεατών!
Ή μήπως ο κ. Βασιλικός είναι εκ των προτέρων ένοχος διότι κάλεσε την Λ. Κανέλλη στην εκπομπή του, αποδεχόμενος το γεγονός ότι η συγκεκριμένη κυρία είναι τόσο επικίνδυνη για τις αντικαπνιστικές μας συνήθειες, ώστε να είναι επιβεβλημένη η παρέμβαση του ΕΣΡ;
Πάντως, αν και δεν βρίσκω πως είναι κομβικής σημασίας, θέλω να σας επισημάνω πως δεν καπνίζω... έτσι για να διαλυθούν οι ενδεχόμενες σας σκέψεις περί καπνιστή που υπερασπίζετε "τα του οίκου του".
Τέλος, μου έκανε μεγάλη εντύπωση η γλώσσα και το "καθαρευουσιάνικο" ύφος στο συγκεκριμένο σας σχόλιο(ιδιαίτερα στην πρώτη παράγραφο). Δεν μπορώ πραγματικά να καταλάβω ποιον ειρωνεύεστε, διότι μόνο ως ειρωνείες απέναντι σε κάποιον μπορούν να επιστρατευτούν παρωχημένοι και άστοχοι τύποι όπως "εξεπροβόδιζε, εδέσποζε, μεσήλιξ" κτλ.

Γιάννης Χάρης είπε...

αγαπητέ Τυφωέα, εγώ βλέπεις θυμάμαι το σχόλιό σου, εσύ όμως δε θυμάσαι την απάντησή μου (αυτό δε με κολακεύει), και δεν έκανες καν τον κόπο να ανατρέξεις να της ρίξεις άλλη μια ματιά, πριν γράψεις το τωρινό σου σχόλιο (αυτό δε σε κολακεύει)

έτσι κι αλλιώς, το ποστ εκείνο βασικό θέμα του είχε εκείνο το εκπληκτικά αθεολόγητο κείμενο γιατί ο Θεός, λέει, παίρνει τους νέους ανθρώπους

στην ίδια σελίδα της Πανδώρας απ' όπου το αντέγραψα, βρήκα ωραίο το ειρωνικό σχόλιο πως η εικόνα της Κανέλλη να καπνίζει δημιουργεί αποστροφή για το κάπνισμα, το 'βαλα κι αυτό, με μία κρύα, αν θέλεις, αναφορά στο ΕΣΡ

μιλούσα για τον μοσχόμαγκα καπνιστή Κανέλλη, όχι για έναν άνθρωπο που καπνίζει εν γένει, και στην απάντησή μου συμπλήρωνα για τον τσαμπουκαλή καπνιστή Κανέλλη, που γράφει εκεί που μόνο που δεν τα ξύνει από τηλεοράσεως την άτυπη, έστω, οδηγία να μην καπνίζουν στα πάνελ, και "εκβιάζει", πως αυτή δεν εμφανίζεται αν πρόκειται να μην καπνίζει

κακώς, κατά τη γνώμη μου, είχες επικεντρωθεί και τότε στο κάπνισμα της Κανέλλη, πολύ περισσότερο δεν έχει νόημα τώρα να συνεχίζουμε

το τωρινό ποστάκι, ανάγκη για εκτόνωσή μου, όπως σημείωσα, από έναν άχαρο διάλογο σε άλλο μου ποστ, είναι εξολοκλήρου και προφανέστατα ειρωνικό, εκτός από την τελευταία, βεβαίως, παράγραφο: είπα, έτσι για εκτόνωσή μου, "να ξεχαστώ μ' ένα Άρλεκιν", σύμφωνα με μια πολύ παλαιότερή σου διαφήμιση (Άρλεκιν=φτηνορομάντσα της εποχής), και σε τέτοιο ύφος να γράψω αυτό που θα μπορούσε να είναι δύο μόλις γραμμές: ότι όταν ένα πρόσωπο είναι -επικίνδυνα, φευ- φαιδρό, είναι σε όλα τα επίπεδα, ακόμα και στο πιο φτηνιάρικο εμπορικό (δε λέω πως το πέτυχα, το ύφος Άρλεκιν εννοώ, στην πορεία εγκατέλειψα και καθετί εμπειρίκειο για καυλοπυρέσσοντες κτλ., η αποστροφή και πάλι για το πρόσωπο, μαζί με μια αίσθηση ίσως ματαιότητας, με νίκησαν, ομολογώ)

JustAnotherGoneOff είπε...

Μία μικρή διόρθωση, ο Βασίλης Βασιλικός καπνίζει πίπα και όχι πούρο. Αλλά αυτό το γεγονός είναι ενδιαφέρον για τα πολλαπλά μέτρα και σταθμά της (δήθεν) αντικαπνιστικής εκστρατείας, όταν αυτή η πίπα εμφανίζεται μόνο σε κρατικό κανάλι.