Η σκέτη μνήμη, η ιστορική ιδίως μνήμη, ο Λαζόπουλος και η Κανέλλη

Χτεσινά, στο Αλ Τσαντίρι Νιουζ, ίδια δυστυχώς με τα προχτεσινά και, ό,τι στοίχημα θέλετε, με τα αυριανά:

διαβάστε περισσότερα...

Ο Λαζόπουλος στέλνει μια μούντζα σ’ όλους τους παλιούς πολιτικούς και πρωθυπουργούς που δεν έλυσαν το πρόβλημα με τα Σκόπια, και θέλουν τώρα ξαφνικά να βάλουν βέτο! Και συνεχίζει, αμέσως μετά τη μούντζα: «Εδώ έχουν αφήσει το βιβλίο της Στ΄ δημοτικού ακόμα αδιόρθωτο…» και συνεχίζει για το λαό που «έχει μνήμη, παρ’ όλες τις μεγάλες προσπάθειες που γίνονται για να ξηλωθεί η μνήμη από τους νεότερους Έλληνες», και καλεί την παριστάμενη χιλιολιβανισμένη από τον ίδιο Λιάνα Κανέλλη, να μη στεναχωριέται που στο συνέδριο της ΟΝΝΕΔ φωνάζαν το σύνθημα, λέει, του ΚΚΕ [μπα! κι εγώ νόμιζα γενικά της αριστεράς!] «Λαέ, λαέ, μη σκύβεις το κεφάλι…», προσαρμόζοντάς το στα δικά τους και ριμάροντας στο τέλος: «με τον Καραμανλή και πάλι». Και μας τη δείχνει μετά τη Λιάνα του σε βίντεο από την εκπομπή του Παπαδάκη, να ωρύεται, ως συνήθως, αλλά και να συγκινείται, να βουρκώνει!, που πήραν οι δεξιοί το σύνθημα του Τιμημένου, που έχει αγώνες, εξορίες, αίμα και νεκρούς πίσω του [μπα! κι εγώ νόμιζα γενικά η αριστερά!] και το έκαναν δικό τους.

Και δείχνει ο Λαζόπουλος μια Οννεδίτισσα, που τη ρωτάει κάποιος ρεπόρτερ αν ξέρει ότι το σύνθημα είναι του ΚΚΕ, και λέει αθώα το κοριτσάκι, ε, τι πειράζει, το λέμε για τον πρωθυπουργό μας. Τι να σου κάνει το κοριτσάκι, Λιάνα μου, «δεν ξέρει, [...] δεν έχει συναίσθηση, [...] είναι παιδί της τηλεόρασης, [...], [τα παιδιά] έχουν ιστορικά κενά» λέει συγκαταβατικά ο Λ., κατεξοχήν φιλονεϊστής, κατ’ επάγγελμα σχεδόν, όταν συμφέρει βεβαίως, και παίζει αμέσως μετά βίντεο με «μαργαριτάρια» νέων, την ώρα που βγαίνουν από εξετάσεις «στο διαγωνισμό του στρατού» (!), και γελάνε όλοι, Λάκης, Λιάνα και κοινό, με την άγνοια των άνευ γνώσεων και ιστορικής μνήμης παιδιών, θαρρείς κι είναι άλλα αυτά τα παιδιά από εκείνα που με τον πιο μελό τρόπο λιβανίζονται τακτικά από την ίδια εκπομπή. Λαϊκισμός του αισχίστου είδους –και ο ένας, ο άκριτος λιβανωτός, και ο άλλος, ο χλευασμός κι η διαπόμπευση. Αυτό είναι όμως άλλο κεφάλαιο, γνωστό, δεν έχει σημασία ιδιαίτερη εδώ.

Ας μείνουμε στον καημό για την απουσία ιστορικής μνήμης. Αυτήν που έκανε τη Λιάνα να βουρκώσει, τη Λιάνα την ορθόδοξη χριστιανή και κομμουνίστρια, βουλευτίνα του ΚΚΕ, που ίδια απουσία μνήμης εν γένει την έκανε να ξεχνά τη δική της ιστορική μνήμη, αυτήν που λ.χ. θα της θύμιζε το δικό της ένδοξο –και από προβεβλημένη πάντα θέση– δεξιό παρελθόν. Τότε δηλαδή που, από την ίδια πάντοτε έλλειψη μνήμης, ξεχνούσε (ή αγνοούσε; «διάβαζε» άραγε κι αυτή;) πως η αντίπαλή της τότε αριστερά, ναι, είχε πίσω της αγώνες, εξορίες, αίμα και νεκρούς! Κι αυτούς τους αγώνες και τους νεκρούς έφτυνε και πολεμούσε η ίδια από τις επάλξεις της δεξιάς.

Και αχ αυτή η απουσία μνήμης τώρα του Λαζόπουλου, που τον κάνει να ξεχνάει τη δική του ιστορική μνήμη, αυτήν που θα του θύμιζε ότι ο ίδιος, ΚΚΕ ή πάντως φιλοΚΚΕ, βρέθηκε στις τελευταίες δημοτικές εκλογές στο πλευρό του δεξιού έως ακροδεξιού Νικήτα Κακλαμάνη (τον οποίο δεν έχει πάψει, εννοείται, να αερίζει)!

Να θυμόταν τουλάχιστον η Κανέλλη-ορθόδοξη χριστιανή αυτά τα περί αναμάρτητου και λίθου… Μπας κι έτσι σώπαινε λιγάκι. Κι αυτή κι ο φίλος της, και ας μην είναι χριστιανός εκείνος, είναι εξίσου πατριώτης!