Και δημόσιο και ιδιωτικό πανεπιστήμιο, αρκεί να είν' του Μπαμπινιώτη

Πέρσι τέτοιον καιρό ο κ. Μπαμπινιώτης, πρύτανης ακόμα του πανεπιστημίου Αθηνών, προκάλεσε αίσθηση (και μάλλον ευχάριστη έκπληξη) όταν με διάφορα δημοσιεύματά του προασπίστηκε ρητά και σθεναρά το δημόσιο πανεπιστήμιο, αντίθετα δηλαδή προς την πολιτική που προωθούσε η κυβέρνηση με το αρμόδιο υπουργείο Παιδείας.

διαβάστε τη συνέχεια...

Φέτος άρχισε να λειτουργεί το "Ελεύθερο Πανεπιστήμιο της Στοάς του Βιβλίου" και βρίσκεται ήδη στη μέση ο πρώτος κύκλος μαθημάτων, τι άλλο, "γλωσσολογίας με βάση την ελληνική γλώσσα" και διδάσκοντα τον -όχι πλέον πρύτανη και καθηγητή δημόσιου πανεπιστημίου- κ. Μπαμπινιώτη, εμπνευστή και κύριο, φαντάζομαι, υπεύθυνο του "πανεπιστημίου" αυτού.

Δεν ξέρω αν σ' αυτά τα μαθήματα οι σπουδαστές θα μάθουν το δυσήνιος, όπως έπρεπε, φαίνεται, να μάθει το τηλεοπτικό κοινό που ενδιαφέρεται να "ομιλεί" ελληνικά (προχτεσινή εκπομπή), λέξη που δεν περιέχεται καν στο λεξικό του Μπ., ούτε αν θα μάθουν να ορθογραφούν το τσιμπούσι με -υ ("τσυμπούσι"), επειδή ίσως προέρχεται από το αρχαίο συμπόσιον, όπως άκουσαν στην πρώτη εκπομπή της φετινής σειράς διά στόματος Μπ., αντίθετα δηλαδή από το ίδιο του το λεξικό, όπου σε όλες τις εκδόσεις ορθογραφείται με -ι (αποσύρθηκε μάλιστα στη β΄έκδοση ακόμα και η επιφυλακτική σημείωση της α΄ έκδοσης, για την πιθανή δηλαδή καταγωγή από το συμπόσιο): δε θα το συμβουλεύεται όμως, προφανώς, το λεξικό του ο κ. Μπαμπινιώτης.

Δεν ξέρω, λέω, τι μπορεί να διδάσκει αυτούς που ενδιαφέρονται να παρακολουθήσουν τα μαθήματα αυτά, με τη "συμβολική οικονομική συνεισφορά" [δικά του τα έντονα στοιχεία] των 100 ευρώ για κάθε κύκλο, αλλά το κείμενο του διαφημιστικού φυλλαδίου, διά χειρός Μπ., έπειτα από διατυπώσεις όπως: [οι διδάσκοντες] "θα κληθούν [...] να προσφέρουν στους ενδιαφερομένους έγκυρες κατασταλαγμένες γνώσεις αλλά και προβληματισμούς για κάθε διδασκόμενο αντικείμενο", "μια τέτοια μορφωτική προσπάθεια [...] ξεκινάει από την καρδιά και το σκοπό τής μόρφωσης -κάθε είδους μόρφωσης- από τις ανθρωπιστικές σπουδές", [το εγχείρημα αυτό ξεκινάει] "με ανθρώπους που μπορούν να διδάξουν και να μιλήσουν για τα αντικείμενα αυτά με γνώση, με επικοινωνιακή απήχηση, με πάθος και -κυρίως- 'εκ περιουσίας' ", όλα αυτά για μια "δραστηριότητα η οποία χαρακτηρίζεται κυριολεκτικά [sic] ως 'Ελεύθερο Πανεπιστήμιο της Στοάς του Βιβλίου' " [και τα πλάγια και τα έντονα, δικά του] - έπειτα λοιπόν από όλα αυτά το κείμενο καταλήγει:

"Ευελπιστούμε ότι τα μορφωτικά μαθήματα της Στοάς του Βιβλίου θα πληρώσουν [sic] ανάγκες, τις οποίες δεν έχουν μπορέσει να καλύψουν μέχρι σήμερα διαφόρων εκπαιδευτικών επιπέδων Ιδρύματα, μολονότι είναι προφανής η ανάγκη και πιεστική η ζήτηση για μια τέτοια μορφωτική προσφορά. Ό,τι προέχει και ελπίζουμε ότι θα επιτευχθεί από αυτό το πρόγραμμα [...] είναι να υπάρξει ποιότητα στη μορφωτική στάθμη και ελευθερία στην πρόσβαση σε αυτά".

Τι διαφορετικό εκφράζει τελικά ο λόγος υπέρ των ιδιωτικών πανεπιστημίων;